Sense

1. to draw a boundary through, divide by limits, separate
2. to distinguish, determine, define
3. to determine, declare, to determine, to be
4. to draw distinction, lay down definitions
5. to remove across the frontier, to banish, to carry abroad

Examples

• ὅλωσ τε εἰ δεῖ ὥσπερ οἱ σοφισταὶ διορίζουσιν, ὥσπερ τὸ Κορίσκοσ καὶ Κορίσκοσ σπουδαῖοσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 138:3)
• ὡσ μὲν γάρ οἱ πολλοὶ τῇ αἰσθήσει διορίζουσιν ἡμέρασ μὲν ἀρχὴν τὴν πρώτην ἀνάσχεσιν τοῦ ἡλίου, νυκτὸσ δὲ τὴν τελευταίαν ἀπόκρυψιν λαμβάνοντεσ, οὐχ ἕξομεν ἰσημερίαν, ἀλλ’ ἣν μάλιστα τῇ ἡμέρᾳ νύκτα παρισοῦσθαι δοκοῦμεν, αὕτη τῆσ ἡμέρασ ἐλάττων φανεῖται τῷ τοῦ ἡλίου μεγέθει. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 84 1:4)
• εἰ δὲ ταῦθ’ οὕτωσ ἔχει, φανερὸν ὅτι τὰ ἔξω τοῦ πράγματοσ τεχνολογοῦσιν ὅσοι τἆλλα διορίζουσιν, οἱο͂ν τί δεῖ τὸ προοίμιον ἢ τὴν διήγησιν ἔχειν, καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον μορίων· (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 1 9:1)
• οὐκέτι μέντοι διορίζουσιν οὔτε φῦλον Ἑλληνικὸν οὗ μετεῖχον, οὔτε πόλιν ἐξ ἧσ ἀπανέστησαν, οὔτε χρόνον οὔθ’ ἡγεμόνα τῆσ ἀποικίασ οὔθ’ ὁποίαισ τύχαισ χρησάμενοι τὴν μητρόπολιν ἀπέλιπον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 11 1:2)
• τὸν δ’ αὐτὸν τρόπον καὶ περὶ τῶν τροπικῶν καὶ τῶν ἀρκτικῶν, παρ’ οἷσ εἰσιν ἀρκτικοί, διορίζουσιν ὁμωνύμωσ τοῖσ ἄνω τοὺσ ἐπὶ γῆσ ποιοῦντεσ, καὶ τοὺσ ἑκάστοισ ὑποπίπτοντασ. (Strabo, Geography, book 2, chapter 5 6:6)

Similar forms

• διόρθωσιν (39)
• διορίσαι (36)
• διορίζειν (23)
• διορίζει (19)
• διοριστέον (16)
• διορίζεται (16)
• διορθῶσαι (15)
• διορθώσει (13)
• διόρθωσις (12)
• διορίζων (11)
• διορισμὸν (11)
• διορθοῦν (11)
• διορύξας (10)
• διορᾶν (9)
• διορύξαι (8)
• διορίζομαι (7)
• διορίζον (7)
• διορίσας (5)
• διορισμός (5)
• διορισμῷ (4)
• διορίσωμεν (4)
• διορᾷ (4)
• διόρισον (4)
• διορίζουσι (4)
• διόρισαι (4)
• διορισμόν (4)
• διορθώσας (4)
• διορίζουσα (3)
• διόρθωμα (3)
• διορύττων (3)
• διορίζοντα (3)
• διορισμὸς (2)
• διορθώσῃ (2)
• διορθῶν (2)
• διορύξει (2)
• διορίζοντι (2)
• διορίζομεν (2)
• διορίζηται (2)
• διορῶντες (2)
• διοριεῖς (1)
• διόρισιν (1)
• Διορισμῶν (1)
• διοριῶ (1)
• διορθωθῇ (1)
• διόρθωσίν (1)
• διορθωτοῦ (1)
• διόρυξον (1)
• διορίσατε (1)
• διορισθῶσι (1)
• διορίζῃς (1)
• διορθωτὴν (1)
• διόρυξας (1)
• διορυχὴ (1)
• διόρισόν (1)
• διορθοῖ (1)
• διορθῶσαί (1)
• διόρθωσισ‧ (1)
• διορῦξαι (1)
• Διορύκτου (1)
• διοριεῖ (1)
• διορίσειεν (1)
• διορίζοι (1)
• διορίζωμεν (1)
• διόρθωσιν‧ (1)
• διορθωτὴς (1)
• διορισθένθ (1)
• διορίζῃ (1)
• διορθοῦν‧ (1)
• διορθωτὰς (1)
• διοριεῖται (1)
• διορισμοῖς (1)
• διορθεύων (1)
• δι[ο]ρῦξαι (1)
• Διόρυκτον (1)
• διόργυιος (1)
• διορίσειε (1)
• διορισμοῦ (1)
• διόρθωμά (1)
• διορθωτής (1)
• διορύξασι (1)
• διορισθὲν (1)
• διορθωταὶ (1)
• διορύσσων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.