Sense

1. to draw a boundary through, divide by limits, separate
2. to distinguish, determine, define
3. to determine, declare, to determine, to be
4. to draw distinction, lay down definitions
5. to remove across the frontier, to banish, to carry abroad

Examples

• καὶ περὶ τῶν ὤτων οὕτωσ διορίζονται, ὅτι εἶχεν μὲν δύο ὦτα ἄνω καθότι καὶ τἄλλα ποτήρια, ἄλλα δὲ δύο κατὰ τὸ κύρτωμα μέσον ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν μικρά, παρόμοια ταῖσ Κορινθιακαῖσ ὑδρίαισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 771)
• ἅμα δ’ ἐκ τούτων φανερὸν καὶ ὅτι καλῶσ διορίζονται οἳ τῶν παθημάτων τὰ μὲν ἑκούσια τὰ δ’ ἀκούσια τὰ δ’ ἐκ προνοίασ νομοθετοῦσιν· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 186:1)
• καίτοι εἰ ποιηταὶ μὲν οὐ τέχνῃ ποιοῦντεσ, ὥσ φησιν ὁ Πλάτων, ἀλλ’ ἐκ θεοῦ τυγχάνοντεσ κάτοχοι παιδεύουσι τοὺσ ἐπιγιγνομένουσ, οὐ μόνον τοὺσ καθ’ ἑαυτοὺσ, παιδεύοντεσ δὲ μαρτύρονται καὶ διορίζονται τοῦ μηδενὸσ ἀξίαν εἶναι τὴν τέχνην πρὸσ τὸ τῆσ φύσεωσ κράτοσ καὶ τὰ ἀπὸ τῶν θεῶν· (Aristides, Aelius, Orationes, 28:5)
• διορίζονται δὲ ποταμῷ ῥέοντι ἀπὸ τῶν Ἀλπείων ὀρῶν, ἀνάπλουν ἔχοντι καὶ διακοσίων σταδίων ἐπὶ τοῖσ χιλίοισ εἰσ Νωρηίαν πόλιν, περὶ ἣν Γναῖοσ Κάρβων συμβαλὼν Κίμβροισ οὐδὲν ἔπραξεν. (Strabo, Geography, book 5, chapter 1 16:7)

Similar forms

• διόρθωσιν (39)
• διορίσαι (36)
• διορίζειν (23)
• διορίζει (19)
• διοριστέον (16)
• διορίζεται (16)
• διορθῶσαι (15)
• διορθώσει (13)
• διόρθωσις (12)
• διορίζων (11)
• διορισμὸν (11)
• διορθοῦν (11)
• διορύξας (10)
• διορᾶν (9)
• διορύξαι (8)
• διορίζομαι (7)
• διορίζον (7)
• διορίσας (5)
• διορισμός (5)
• διορισμῷ (4)
• διορίσωμεν (4)
• διορᾷ (4)
• διόρισον (4)
• διορίζουσι (4)
• διόρισαι (4)
• διορισμόν (4)
• διορθώσας (4)
• διορίζουσα (3)
• διόρθωμα (3)
• διορύττων (3)
• διορίζοντα (3)
• διορισμὸς (2)
• διορθώσῃ (2)
• διορθῶν (2)
• διορύξει (2)
• διορίζοντι (2)
• διορίζομεν (2)
• διορίζηται (2)
• διορῶντες (2)
• διοριεῖς (1)
• διόρισιν (1)
• Διορισμῶν (1)
• διοριῶ (1)
• διορθωθῇ (1)
• διόρθωσίν (1)
• διορθωτοῦ (1)
• διόρυξον (1)
• διορίσατε (1)
• διορισθῶσι (1)
• διορίζῃς (1)
• διορθωτὴν (1)
• διόρυξας (1)
• διορυχὴ (1)
• διόρισόν (1)
• διορθοῖ (1)
• διορθῶσαί (1)
• διόρθωσισ‧ (1)
• διορῦξαι (1)
• Διορύκτου (1)
• διοριεῖ (1)
• διορίσειεν (1)
• διορίζοι (1)
• διορίζωμεν (1)
• διόρθωσιν‧ (1)
• διορθωτὴς (1)
• διορισθένθ (1)
• διορίζῃ (1)
• διορθοῦν‧ (1)
• διορθωτὰς (1)
• διοριεῖται (1)
• διορισμοῖς (1)
• διορθεύων (1)
• δι[ο]ρῦξαι (1)
• Διόρυκτον (1)
• διόργυιος (1)
• διορίσειε (1)
• διορισμοῦ (1)
• διόρθωμά (1)
• διορθωτής (1)
• διορύξασι (1)
• διορισθὲν (1)
• διορθωταὶ (1)
• διορύσσων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.