Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαστέλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαστέλλω διαστελῶ

Structure: δια (Prefix) + στέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to put asunder, tear open
  2. to distinguish, define, to determine
  3. to give express orders

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαστέλλω διαστέλλεις διαστέλλει
Dual διαστέλλετον διαστέλλετον
Plural διαστέλλομεν διαστέλλετε διαστέλλουσιν*
SubjunctiveSingular διαστέλλω διαστέλλῃς διαστέλλῃ
Dual διαστέλλητον διαστέλλητον
Plural διαστέλλωμεν διαστέλλητε διαστέλλωσιν*
OptativeSingular διαστέλλοιμι διαστέλλοις διαστέλλοι
Dual διαστέλλοιτον διαστελλοίτην
Plural διαστέλλοιμεν διαστέλλοιτε διαστέλλοιεν
ImperativeSingular διαστέλλε διαστελλέτω
Dual διαστέλλετον διαστελλέτων
Plural διαστέλλετε διαστελλόντων, διαστελλέτωσαν
Infinitive διαστέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστελλων διαστελλοντος διαστελλουσα διαστελλουσης διαστελλον διαστελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαστέλλομαι διαστέλλει, διαστέλλῃ διαστέλλεται
Dual διαστέλλεσθον διαστέλλεσθον
Plural διαστελλόμεθα διαστέλλεσθε διαστέλλονται
SubjunctiveSingular διαστέλλωμαι διαστέλλῃ διαστέλληται
Dual διαστέλλησθον διαστέλλησθον
Plural διαστελλώμεθα διαστέλλησθε διαστέλλωνται
OptativeSingular διαστελλοίμην διαστέλλοιο διαστέλλοιτο
Dual διαστέλλοισθον διαστελλοίσθην
Plural διαστελλοίμεθα διαστέλλοισθε διαστέλλοιντο
ImperativeSingular διαστέλλου διαστελλέσθω
Dual διαστέλλεσθον διαστελλέσθων
Plural διαστέλλεσθε διαστελλέσθων, διαστελλέσθωσαν
Infinitive διαστέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστελλομενος διαστελλομενου διαστελλομενη διαστελλομενης διαστελλομενον διαστελλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαστελῶ διαστελεῖς διαστελεῖ
Dual διαστελεῖτον διαστελεῖτον
Plural διαστελοῦμεν διαστελεῖτε διαστελοῦσιν*
OptativeSingular διαστελοῖμι διαστελοῖς διαστελοῖ
Dual διαστελοῖτον διαστελοίτην
Plural διαστελοῖμεν διαστελοῖτε διαστελοῖεν
Infinitive διαστελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστελων διαστελουντος διαστελουσα διαστελουσης διαστελουν διαστελουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαστελοῦμαι διαστελεῖ, διαστελῇ διαστελεῖται
Dual διαστελεῖσθον διαστελεῖσθον
Plural διαστελούμεθα διαστελεῖσθε διαστελοῦνται
OptativeSingular διαστελοίμην διαστελοῖο διαστελοῖτο
Dual διαστελοῖσθον διαστελοίσθην
Plural διαστελοίμεθα διαστελοῖσθε διαστελοῖντο
Infinitive διαστελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστελουμενος διαστελουμενου διαστελουμενη διαστελουμενης διαστελουμενον διαστελουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέστελλον διέστελλες διέστελλεν*
Dual διεστέλλετον διεστελλέτην
Plural διεστέλλομεν διεστέλλετε διέστελλον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεστελλόμην διεστέλλου διεστέλλετο
Dual διεστέλλεσθον διεστελλέσθην
Plural διεστελλόμεθα διεστέλλεσθε διεστέλλοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέστειλα διέστειλας διέστειλεν*
Dual διεστείλατον διεστειλάτην
Plural διεστείλαμεν διεστείλατε διέστειλαν
SubjunctiveSingular διαστείλω διαστείλῃς διαστείλῃ
Dual διαστείλητον διαστείλητον
Plural διαστείλωμεν διαστείλητε διαστείλωσιν*
OptativeSingular διαστείλαιμι διαστείλαις διαστείλαι
Dual διαστείλαιτον διαστειλαίτην
Plural διαστείλαιμεν διαστείλαιτε διαστείλαιεν
ImperativeSingular διαστείλον διαστειλάτω
Dual διαστείλατον διαστειλάτων
Plural διαστείλατε διαστειλάντων
Infinitive διαστείλαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστειλᾱς διαστειλαντος διαστειλᾱσα διαστειλᾱσης διαστειλαν διαστειλαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεστειλάμην διεστείλω διεστείλατο
Dual διεστείλασθον διεστειλάσθην
Plural διεστειλάμεθα διεστείλασθε διεστείλαντο
SubjunctiveSingular διαστείλωμαι διαστείλῃ διαστείληται
Dual διαστείλησθον διαστείλησθον
Plural διαστειλώμεθα διαστείλησθε διαστείλωνται
OptativeSingular διαστειλαίμην διαστείλαιο διαστείλαιτο
Dual διαστείλαισθον διαστειλαίσθην
Plural διαστειλαίμεθα διαστείλαισθε διαστείλαιντο
ImperativeSingular διαστείλαι διαστειλάσθω
Dual διαστείλασθον διαστειλάσθων
Plural διαστείλασθε διαστειλάσθων
Infinitive διαστείλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστειλαμενος διαστειλαμενου διαστειλαμενη διαστειλαμενης διαστειλαμενον διαστειλαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διαστεῖλαι ἀνὰ μέσον τῶν ἁγίων καὶ τῶν βεβήλων, καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ἀκαθάρτων καὶ τῶν καθαρῶν. (Septuagint, Liber Leviticus 10:10)
  • διαστεῖλαι ἀνὰ μέσον τῶν ἀκαθάρτων καὶ ἀνὰ μέσον τῶν καθαρῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ζωογονούντων τὰ ἐσθιόμενα, καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ζωογονούντων τὰ μὴ ἐσθιόμενα. (Septuagint, Liber Leviticus 11:47)
  • Ὧν δὲ ἔχεται ἢ ἐπίδεσισ, ἢ ὑπόδεσισ, ἢ ἀμφότερα‧ ὑπόδεσισ μὲν αἰτίη, ὥστε ἢ ἀφεστεῶτα προστεῖλαι, ἢ ἐκπεπταμένα συστεῖλαι, ἢ ξυνεσταλμένα διαστεῖλαι, ἢ διεστραμμένα διορθῶσαι, ἢ τἀναντία. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 11.1)
  • Ὧν δὲ ξυνεσταλμένα διαστεῖλαι, ξὺν μὲν φλεγμονῇ τἀναντία‧ ἄνευ δὲ ταύτησ, παρασκευῇ μὲν τῇ αὐτῇ, ἐπιδέσει δὲ ἐναντίῃ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 11.5)
  • ἐπεὶ δὲ καὶ τὰ περὶ τῆσ πλάνησ τῆσ Μενελάου λεχθέντα συνηγορεῖν δοκεῖ τῇ ἀγνοίᾳ τῇ περὶ τοὺσ τόπουσ ἐκείνουσ, βέλτιον ἴσωσ ἐστὶ τὰ ἐν τοῖσ ἔπεσι τούτοισ ζητούμενα προεκθεμένουσ ἅμα ταῦτά τε διαστεῖλαι καὶ περὶ τοῦ ποιητοῦ ἀπολογήσασθαι καθαρώτερον. (Strabo, Geography, book 1, chapter 2 62:1)

Synonyms

  1. to put asunder

  2. to distinguish

  3. to give express orders

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION