Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπεράω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαπεράω διαπεράσω

Structure: δια (Prefix) + περά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go over or across, to pass through, to reign through all
  2. to pass through, pierce
  3. to carry over

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπέρω διαπέρᾳς διαπέρᾳ
Dual διαπέρᾱτον διαπέρᾱτον
Plural διαπέρωμεν διαπέρᾱτε διαπέρωσιν*
SubjunctiveSingular διαπέρω διαπέρῃς διαπέρῃ
Dual διαπέρητον διαπέρητον
Plural διαπέρωμεν διαπέρητε διαπέρωσιν*
OptativeSingular διαπέρῳμι διαπέρῳς διαπέρῳ
Dual διαπέρῳτον διαπερῷτην
Plural διαπέρῳμεν διαπέρῳτε διαπέρῳεν
ImperativeSingular διαπε͂ρᾱ διαπερᾶτω
Dual διαπέρᾱτον διαπερᾶτων
Plural διαπέρᾱτε διαπερῶντων, διαπερᾶτωσαν
Infinitive διαπέρᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπερων διαπερωντος διαπερωσα διαπερωσης διαπερων διαπερωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπέρωμαι διαπέρᾳ διαπέρᾱται
Dual διαπέρᾱσθον διαπέρᾱσθον
Plural διαπερῶμεθα διαπέρᾱσθε διαπέρωνται
SubjunctiveSingular διαπέρωμαι διαπέρῃ διαπέρηται
Dual διαπέρησθον διαπέρησθον
Plural διαπερώμεθα διαπέρησθε διαπέρωνται
OptativeSingular διαπερῷμην διαπέρῳο διαπέρῳτο
Dual διαπέρῳσθον διαπερῷσθην
Plural διαπερῷμεθα διαπέρῳσθε διαπέρῳντο
ImperativeSingular διαπέρω διαπερᾶσθω
Dual διαπέρᾱσθον διαπερᾶσθων
Plural διαπέρᾱσθε διαπερᾶσθων, διαπερᾶσθωσαν
Infinitive διαπέρᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπερωμενος διαπερωμενου διαπερωμενη διαπερωμενης διαπερωμενον διαπερωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπεράσω διαπεράσεις διαπεράσει
Dual διαπεράσετον διαπεράσετον
Plural διαπεράσομεν διαπεράσετε διαπεράσουσιν*
OptativeSingular διαπεράσοιμι διαπεράσοις διαπεράσοι
Dual διαπεράσοιτον διαπερασοίτην
Plural διαπεράσοιμεν διαπεράσοιτε διαπεράσοιεν
Infinitive διαπεράσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπερασων διαπερασοντος διαπερασουσα διαπερασουσης διαπερασον διαπερασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπεράσομαι διαπεράσει, διαπεράσῃ διαπεράσεται
Dual διαπεράσεσθον διαπεράσεσθον
Plural διαπερασόμεθα διαπεράσεσθε διαπεράσονται
OptativeSingular διαπερασοίμην διαπεράσοιο διαπεράσοιτο
Dual διαπεράσοισθον διαπερασοίσθην
Plural διαπερασοίμεθα διαπεράσοισθε διαπεράσοιντο
Infinitive διαπεράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπερασομενος διαπερασομενου διαπερασομενη διαπερασομενης διαπερασομενον διαπερασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Σκαμανδρίουσ γὰρ τάσδε διαπερῶν ῥοὰσ ἔλουσα νεκρὸν κἀπένιψα τραύματα. (Euripides, The Trojan Women, episode, anapests 1:11)
  • σὺ τοί νιν οἶσθα διαπερῶν ‐ σὺ δ’ οὐδὲν ὕστεροσ μαθών ‐ ἐπεὶ κατῆλθεσ ἐσ πόλιν, δορόσ γε τῷδ’ ἀντηρέτασ. (Aeschylus, Seven Against Thebes, choral, epode1)
  • καὶ εὑρόντεσ πλοῖον διαπερῶν εἰσ Φοινίκην ἐπιβάντεσ ἀνήχθημεν. (, chapter 19 87:1)

Synonyms

  1. to go over or across

  2. to pass through

  3. to carry over

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION