- ἐδέδετο οὖν ὁ ἄθλιος Ἀντίφιλος πολὺν ἤδη χρόνον, ἁπάντων ὅσοι ἦσαν κακοῦργοι ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ μιαρώτατος εἶναι δοκῶν, καὶ ὁ ἐπὶ τῶν δεσμῶν Αἰγύπτιος, δεισιδαίμων ἄνθρωπος, ᾤετο χαριεῖσθαι καὶ τιμωρήσειν τῷ θεῷ βαρὺς τῷ Ἀντιφίλῳ ἐφεστώς. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 28:1)
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 28:1)
- ὁρῶμεν δὲ καὶ δούλους νεωνήτους περὶ τοῦ πριαμένου πυνθανομένους, οὐκ εἰ δεισιδαίμων οὐδ εἰ φθονερὸς ἀλλ εἰ θυμώδης καὶ ὅλως σὺν ὀργῇ μηδὲ σωφροσύνην ἄνδρας γυναικῶν μηδ ἔρωτα γυναῖκας ἀνδρῶν ὑπομένειν δυναμένας μηδὲ συνήθειαν ἀλλήλων φίλους. (Plutarch, De cohibenda ira, section 13 18:1)
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 13 18:1)
- περὶ τοῦ πριαμένου πυνθανομένους, οὐκ εἰ δεισιδαίμων οὐδ εἰ φθονερὸς ἀλλ εἰ θυμώδης: (Plutarch, De cohibenda ira, section 13 6:5)
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 13 6:5)
- ἐοίκε γὰρ ὁ μὲν ἄθεος ἀκίνητος εἶναι πρὸς τὸ θεῖον, ὁ δὲ δεισιδαίμων κινούμενος ὡς οὐ προσήκει διαστρέφεσθαι. (Plutarch, De superstitione, section 2 2:2)
(플루타르코스, De superstitione, section 2 2:2)
- ὁ δὲ δεισιδαίμων ταῦτα μάλιστα φρίττει καὶ φοβεῖται καὶ δέδοικεν, ἐν οἷς οἱ φοβούμενοι τὰ δεινότατα τὰς ἐλπίδας ἔχουσι. (Plutarch, De superstitione, section 4 8:1)
(플루타르코스, De superstitione, section 4 8:1)
