- ἐκείνουσ μὲν γὰρ οὐδὲν ἐκ τῶν ἰδίων εἰσ τὸ κοινὸν ἀναλίσκοντασ ἔτι καὶ τὴν δημοσίαν γῆν σφετερισαμένουσ πολὺν ἤδη καρποῦσθαι χρόνον, ἑαυτὸν δὲ τῶν δημοσίων οὐδὲν ἔχοντα ἔτι καὶ τὴν πατρῴαν καταχορηγεῖν οὐσίαν εἰσ βοήθειαν τῶν ἀπόρων καί, ἐπειδὰν τὰ ὄντα καταναλώσῃ, δανείσματα ποιεῖσθαι παρὰ φίλων οὐθὲν ἀντικαταλλαττόμενον τῆσ τοιαύτησ φιλοτιμίασ ὅτι μὴ τὴν πολιτικὴν εὔνοιαν, ἧσ οὐδὲ τὸν ἐξ ἀνθρώπων πλοῦτον ἡγεῖσθαι τιμιώτερον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 1 6:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 1 6:2)
- δανείσματα γάρ ἐστιν, ὅσα προσλαμβάνουσιν ἄνθρωποι παρ’ ἑτέρων, βαρύνοντα τὴν ψυχὴν ἑώσ ἂν ἀποδοθῇ, κἂν ὀνόμασι καλοῖσ αὐτὰ κοσμήσῃ τισ, φιλανθρωπίασ καλῶν καὶ δωρεὰσ ἢ χάριτασ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 16 11:3)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 16 11:3)
- δίκασ τε ἁλόντων ἰδίασ ἢ ζημίασ ὀφλόντων δημοσίασ ἀργυρικὸν ἐχούσασ τίμημα ἐκ τῶν ἰδίων λύεσθαι χρημάτων, οὐ δανείσματα ποιοῦντασ, ἀλλὰ χάριτασ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 10 3:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 10 3:2)
- δανείσματα γὰρ ἔχεισ ταῦτ’ ἐμά, καὶ οὐκ ἀφαιρήσεταί με ταῦτ’ οὐθεὶσ οὔτε τόποσ οὔτε καιρόσ, οὐδέ γ’ αἱ Οὐολούσκων οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων εὐεργεσίαι συμπάντων καὶ χάριτεσ τοσοῦτον ἰσχύουσιν οὐδ’ ἂν οὐρανομήκεισ γένωνται, ὥστε τὰ τῆσ φύσεωσ ἐξαλεῖψαι καὶ παρελθεῖν δίκαια· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 51 1:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 51 1:2)
- ὡσ θέμισ ὀφείλοντα ἀποτίνειν τὰ πρῶτά τε καὶ μέγιστα ὀφειλήματα, χρεῶν πάντων πρεσβύτατα, νομίζειν δέ, ἃ κέκτηται καὶ ἔχει, πάντα εἶναι τῶν γεννησάντων καὶ θρεψαμένων πρὸσ τὸ παρέχειν αὐτὰ εἰσ ὑπηρεσίαν ἐκείνοισ κατὰ δύναμιν πᾶσαν, ἀρχόμενον ἀπὸ τῆσ οὐσίασ, δεύτερα τὰ τοῦ σώματοσ, τρίτα τὰ τῆσ ψυχῆσ, ἀποτίνοντα δανείσματα ἐπιμελείασ τε καὶ ὑπερπονούντων ὠδῖνασ παλαιὰσ ἐπὶ νέοισ δανεισθείσασ, ἀποδιδόντα δὲ παλαιοῖσ ἐν τῷ γήρᾳ σφόδρα κεχρημένοισ. (Plato, Laws, book 4 80:2)
(플라톤, Laws, book 4 80:2)