Ancient Greek-English Dictionary Language

δαιμόνιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δαιμόνιος δαιμονίᾱ δαιμόνιον

Structure: δαιμονι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. (Homeric) strange, extraordinary, inscrutable; that is, resembling a δαίμων
  2. proceeding from a deity, heaven-sent, divine, miraculous, marvelous

Examples

  • οὐδέπω ἔφησθα τὸν πηλὸν καὶ τοὺσ γόμφουσ καὶ μοχλοὺσ οἵτινεσ εἰε͂ν τῆσ ἀρχῆσ, οὐδὲ τὴν ἀμορφίαν ἐκείνην τὴν πολλὴν ἥτισ ἐστὶν ὡσ τὸ γε ἐξελαύνειν ἀποβλεπόμενον καὶ τοσούτων ἄρχοντα καὶ προσκυνούμενον δαιμονίωσ ἐοίκέ σου τῷ ^ κολοσσιαίῳ παραδείγματι· (Lucian, Gallus, (no name) 25:1)
  • κἀγὼ καθεύδειν οὐκ ἐδυνάμην, ἀλλά με ἀθάρησ χύτρα τισ ἐξέπληττε κειμένη ὀλίγον ἄπωθεν τῆσ κεφαλῆσ του γρᾳδίου, ἐφ’ ἣν ἐπεθύμουν δαιμονίωσ ἐφερπύσαι. (Aristophanes, Plutus, Episode 1:13)
  • κιττοῦ, τρυγοίπου, προβατίων βληχωμένων, κόλπου γυναικῶν διατρεχουσῶν εἰσ ἀγρόν, δούλησ μεθυούσησ, ἀνατετραμμένου χοῶσ, ἄλλων τε πολλῶν κἀγαθῶν ‐ ἴθι νυν ἄθρει οἱο͂ν πρὸσ ἀλλήλασ λαλοῦσιν αἱ πόλεισ διαλλαγεῖσαι καὶ γελῶσιν ἄσμεναι, καὶ ταῦτα δαιμονίωσ ὑπωπιασμέναι ἁπαξάπασαι καὶ κυάθουσ προσκείμεναι. (Aristophanes, Peace, Choral, strophe 3 1:10)
  • νῦν οὖν ὅλην τὴν νύκτα φροντίζων ὁδοῦ μίαν ηὑρ͂ον ἀτραπὸν δαιμονίωσ ὑπερφυᾶ, ἣν ἢν ἀναπείσω τουτονί, σωθήσομαι. (Aristophanes, Clouds, Prologue 3:14)
  • ’ Μισγόλασ ἐστὶν Ναυκράτουσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Κολλυτεύσ, ἀνὴρ τὰ μὲν ἄλλα καλὸσ καὶ ἀγαθόσ, καὶ οὐδαμῇ ἄν τισ αὐτὸν μέμψαιτο, περὶ δὲ τὸ πρᾶγμα τοῦτο δαιμονίωσ ἐσπουδακὼσ καὶ ἀεί τινασ εἰωθὼσ ἔχειν περὶ αὐτὸν κιθαρῳδοὺσ ἢ κιθαριστάσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 223)

Synonyms

  1. strange

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION