Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δαιμόνιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δαιμόνιος δαιμονίᾱ δαιμόνιον

Structure: δαιμονι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. (Homeric) strange, extraordinary, inscrutable; that is, resembling a δαίμων
  2. proceeding from a deity, heaven-sent, divine, miraculous, marvelous

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative δαιμόνιος δαιμονίᾱ δαιμόνιον
Genitive δαιμονίου δαιμονίᾱς δαιμονίου
Dative δαιμονίῳ δαιμονίᾱͅ δαιμονίῳ
Accusative δαιμόνιον δαιμονίᾱν δαιμόνιον
Vocative δαιμόνιε δαιμονίᾱ δαιμόνιον
DualN/A/V δαιμονίω δαιμονίᾱ δαιμονίω
G/D δαιμονίοιν δαιμονίαιν δαιμονίοιν
PluralNominative δαιμόνιοι δαιμονίαι δαιμόνια
Genitive δαιμονίων δαιμονιῶν δαιμονίων
Dative δαιμονίοις δαιμονίαις δαιμονίοις
Accusative δαιμονίους δαιμονίᾱς δαιμόνια
Vocative δαιμόνιοι δαιμονίαι δαιμόνια
Positive Comparative Superlative
Adjective δαιμόνιος δαιμονίου δαιμονιότερος δαιμονιοτέρου δαιμονιότατος δαιμονιοτάτου
Adverb δαιμονίως δαιμονιότερον δαιμονιότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔξω βλέπουσι ναυτιῶντεσ καὶ ταραττόμενοι, μένειν δὲ καὶ χρῆσθαι τοῖσ παροῦσιν ἀνάγκην ἔχοντεσ λευκᾶσ καθύπερθε γαλάνασ εὐπρόσωποι σφᾶσ παρήισαν ἔρωτεσ ναϊάσ κλαΐδοσ χαραξιπόντου δαιμονίαν ἐσ ὕβριν. (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 2 3:1)
  • "ἡ δ’ ἁρμονία ἐστὶν οὐρανία, τὴν φύσιν ἔχουσα θείαν καὶ καλὴν καὶ δαιμονίαν τετραμερὴσ δὲ τῇ δυνάμει πεφυκυῖα δύο μεσότητασ ἔχει, ἀριθμητικήν τε καὶ ἁρμονικὴν φαίνεταί τε τὰ μέρη αὐτῆσ καὶ τὰ μεγέθη καὶ αἱ ὑπεροχαὶ κατ’ ἀριθμὸν καὶ ἰσομετρίαν· (Pseudo-Plutarch, De musica, section 232)
  • τεθμὸσ δέ τισ ἀθανάτων καὶ τάνδ’ ἁλιερκέα χώραν παντοδαποῖσιν ὑπέστασε ξένοισ κίονα δαιμονίαν ὁ δ’ ἐπαντέλλων χρόνοσ τοῦτο πράσσων μὴ κάμοι Δωριεῖ λαῷ ταμιευομέναν ἐξ Αἰακοῦ· (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 8 7:2)
  • οὐδ’ ἀπίθησέ νιν, ἀλλ’ ἡρ́ωσ ἐπ’ ἀκταῖσιν θορὼν χειρί οἱ χεῖρ’ ἀντερείσαισ δέξατο βώλακα δαιμονίαν. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 4 11:3)
  • τὴν δὲ τοῦ ὡσ οἱο͂́ν τε βέλτιστα αὐτὰ τεθῆναι δύναμιν οὕτω νῦν κεῖσθαι, ταύτην οὔτε ζητοῦσιν οὔτε τινὰ οἰόνται δαιμονίαν ἰσχὺν ἔχειν, ἀλλὰ ἡγοῦνται τούτου Ἄτλαντα ἄν ποτε ἰσχυρότερον καὶ ἀθανατώτερον καὶ μᾶλλον ἅπαντα συνέχοντα ἐξευρεῖν, καὶ ὡσ ἀληθῶσ τὸ ἀγαθὸν καὶ δέον συνδεῖν καὶ συνέχειν οὐδὲν οἰόνται. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 696:1)

Synonyms

  1. strange

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION