Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βροτός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βροτός βροτή βροτόν

Structure: βροτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: The orig. form seems to have been morto/s, cf. a)/mbrotos.

Sense

  1. mortal

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative βροτός βροτή βροτόν
Genitive βροτοῦ βροτῆς βροτοῦ
Dative βροτῷ βροτῇ βροτῷ
Accusative βροτόν βροτήν βροτόν
Vocative βροτέ βροτή βροτόν
DualN/A/V βροτώ βροτᾱ́ βροτώ
G/D βροτοῖν βροταῖν βροτοῖν
PluralNominative βροτοί βροταί βροτά
Genitive βροτῶν βροτῶν βροτῶν
Dative βροτοῖς βροταῖς βροτοῖς
Accusative βροτούς βροτᾱ́ς βροτά
Vocative βροτοί βροταί βροτά
Positive Comparative Superlative
Adjective βροτός βροτοῦ βροτώτερος βροτωτεροῦ βροτώτατος βροτωτατοῦ
Adverb βροτώς βροτώτερον βροτώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πᾶσ ἄνθρωποσ εἶδεν ἐν ἑαυτῷ, ὅσοι τιτρωσκόμενοί εἰσι βροτοί. (Septuagint, Liber Iob 36:25)
  • ὅντε διὰ βροτοὶ ἄνδρεσ ὁμῶσ ἄφατοί τε φατοί τε, ῥητοί τ’ ἄρρητοί τε Διὸσ μεγάλοιο ἕκητι. (Hesiod, Works and Days, Book WD 2:2)
  • αἶψα γὰρ ἐν κακότητι βροτοὶ καταγηράσκουσιν. (Hesiod, Works and Days, Book WD 13:5)
  • χρόνῳ δέ νιν βροτοὶ ῥαφῆναί φασιν ἐν μηρῷ Διόσ, ὄνομα μεταστήσαντεσ, ὅτι θεᾷ θεὸσ Ἥρᾳ ποθ’ ὡμήρευσε, συνθέντεσ λόγον. (Euripides, episode 9:6)
  • ἰὼ βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ πολυτλήμονεσ, ὡσ αὐτίκα μάλα τὰσ γνάθουσ ἀλγήσετε. (Aristophanes, Peace, Prologue, anapests 2:31)

Synonyms

  1. mortal

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION