βραβεύω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
βραβεύω
Structure:
βραβεύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to act as a judge or umpire
- to arbitrate, decide on, to direct, arrange, control
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ἀσίασ καὶ πολλαχοῦ πρὸσ ἀπόστασιν ὑπεικούσησ, ἁρμοσάμενοσ τὰσ αὐτόθι πόλεισ, καὶ ταῖσ πολιτείαισ δίχα φόνου καὶ φυγῆσ ἀνθρώπων ἀποδοὺσ τὸν προσήκοντα κόσμον, ἐγνώκει πρόσω χωρεῖν, καὶ τὸν πόλεμον διάρασ ἀπὸ τῆσ Ἑλληνικῆσ θαλάττησ, περὶ τὸν σώματοσ βασιλεῖ καὶ τῆσ ἐν Ἐκβατάνοισ καὶ Σούσοισ εὐδαιμονίασ διαμάχεσθαι, καὶ περισπάσαι πρῶτον αὐτοῦ τὴν σχολήν, ὡσ μὴ καθέζοιτο τοὺσ πολέμουσ βραβεύων τοῖσ Ἕλλησι καὶ διαφθείρων τοὺσ δημαγωγούσ, ἐν τούτῳ δὲ ἀφικνεῖται πρὸσ αὐτὸν Ἐπικυδίδασ ὁ Σπαρτιάτησ, ἀπαγγέλλων ὅτι πολὺσ περιέστηκε τὴν Σπάρτην πόλεμοσ Ἑλληνικόσ, καὶ καλοῦσιν ἐκεῖνον οἱ ἔφοροι καὶ κελεύουσι τοῖσ οἴκοι βοηθεῖν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 15 1:3)
- "καὶ κτείνοντασ μὲν ἄρα καὶ κτεινομένουσ ἀνθρώπουσ ὅπλα τε καὶ βέλη καὶ τειχομαχίασ καὶ λεηλασίασ ἔστι τισ ἐφορῶν καὶ βραβεύων θεὸσ Ἐνυάλιοσ καὶ Στράτιοσ· (Plutarch, Amatorius, section 14 1:3)
- εἰσ δὲ τὸ ἑξῆσ ἔτοσ αἱρεθεὶσ ὁ Κάτων στρατηγόσ οὐδὲν ἔδοξε προστιθέναι τῇ ἀρχῇ τοσοῦτον εἰσ σεμνότητα καὶ μέγεθοσ ἄρχων καλῶσ, ὅσον ἀφαιρεῖν καὶ καταισχύνειν ἀνυπόδητοσ καὶ ἀχίτων πολλάκισ ἐπὶ τὸ βῆμα προερχόμενοσ καὶ θανατικὰσ δίκασ ἐπιφανῶν ἀνδρῶν οὕτω βραβεύων. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 44 1:1)
- καὶ κρατεῖ τῆσ πόλεωσ οὐκ ἐπ’ ἴσησ βραβεύων τὸ δίκαιον, ἀλλὰ μόναρχοσ πλεονεξίᾳ κρίνων πράττειν πάντα. (Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 65 4:3)
- εἰ δ’ ἀληθεῖσ πεποίηνται τὰσ κατ’ ἐμοῦ διαβολάσ, τοὺσ μὲν ἀπαθεῖσ ἀπὸ παντὸσ φυλάξεισ κακοῦ, ὃν δ’ ἐπηρασάμην ὄλεθρον αὐτοῖσ τοῦτον ποιήσεισ ἐμόν, καὶ δίκην εἰσπραξάμενοσ παρὰ τοῦ τὸν σὸν ἀδικῆσαι θελήσαντοσ λαὸν τοῦ λοιποῦ βραβεύων ὁμόνοιαν καὶ εἰρήνην σῶζε τὴν πληθὺν ἑπομένην τοῖσ σοῖσ προστάγμασιν, ἀπαθῆ τηρῶν αὐτὴν καὶ ἀκοινώνητον τῆσ τῶν ἡμαρτηκότων κολάσεωσ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 4 62:1)
Synonyms
-
to act as a judge or umpire
-
to arbitrate
Derived
- καταβραβεύω (to give judgment against, to have judgment given against one)