Ancient Greek-English Dictionary Language

βραβεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βραβεύω

Structure: βραβεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: brabeu/s

Sense

  1. to act as a judge or umpire
  2. to arbitrate, decide on, to direct, arrange, control

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βραβεύω βραβεύεις βραβεύει
Dual βραβεύετον βραβεύετον
Plural βραβεύομεν βραβεύετε βραβεύουσιν*
SubjunctiveSingular βραβεύω βραβεύῃς βραβεύῃ
Dual βραβεύητον βραβεύητον
Plural βραβεύωμεν βραβεύητε βραβεύωσιν*
OptativeSingular βραβεύοιμι βραβεύοις βραβεύοι
Dual βραβεύοιτον βραβευοίτην
Plural βραβεύοιμεν βραβεύοιτε βραβεύοιεν
ImperativeSingular βράβευε βραβευέτω
Dual βραβεύετον βραβευέτων
Plural βραβεύετε βραβευόντων, βραβευέτωσαν
Infinitive βραβεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
βραβευων βραβευοντος βραβευουσα βραβευουσης βραβευον βραβευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βραβεύομαι βραβεύει, βραβεύῃ βραβεύεται
Dual βραβεύεσθον βραβεύεσθον
Plural βραβευόμεθα βραβεύεσθε βραβεύονται
SubjunctiveSingular βραβεύωμαι βραβεύῃ βραβεύηται
Dual βραβεύησθον βραβεύησθον
Plural βραβευώμεθα βραβεύησθε βραβεύωνται
OptativeSingular βραβευοίμην βραβεύοιο βραβεύοιτο
Dual βραβεύοισθον βραβευοίσθην
Plural βραβευοίμεθα βραβεύοισθε βραβεύοιντο
ImperativeSingular βραβεύου βραβευέσθω
Dual βραβεύεσθον βραβευέσθων
Plural βραβεύεσθε βραβευέσθων, βραβευέσθωσαν
Infinitive βραβεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βραβευομενος βραβευομενου βραβευομενη βραβευομενης βραβευομενον βραβευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἀσίασ καὶ πολλαχοῦ πρὸσ ἀπόστασιν ὑπεικούσησ, ἁρμοσάμενοσ τὰσ αὐτόθι πόλεισ, καὶ ταῖσ πολιτείαισ δίχα φόνου καὶ φυγῆσ ἀνθρώπων ἀποδοὺσ τὸν προσήκοντα κόσμον, ἐγνώκει πρόσω χωρεῖν, καὶ τὸν πόλεμον διάρασ ἀπὸ τῆσ Ἑλληνικῆσ θαλάττησ, περὶ τὸν σώματοσ βασιλεῖ καὶ τῆσ ἐν Ἐκβατάνοισ καὶ Σούσοισ εὐδαιμονίασ διαμάχεσθαι, καὶ περισπάσαι πρῶτον αὐτοῦ τὴν σχολήν, ὡσ μὴ καθέζοιτο τοὺσ πολέμουσ βραβεύων τοῖσ Ἕλλησι καὶ διαφθείρων τοὺσ δημαγωγούσ, ἐν τούτῳ δὲ ἀφικνεῖται πρὸσ αὐτὸν Ἐπικυδίδασ ὁ Σπαρτιάτησ, ἀπαγγέλλων ὅτι πολὺσ περιέστηκε τὴν Σπάρτην πόλεμοσ Ἑλληνικόσ, καὶ καλοῦσιν ἐκεῖνον οἱ ἔφοροι καὶ κελεύουσι τοῖσ οἴκοι βοηθεῖν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 15 1:3)
  • "καὶ κτείνοντασ μὲν ἄρα καὶ κτεινομένουσ ἀνθρώπουσ ὅπλα τε καὶ βέλη καὶ τειχομαχίασ καὶ λεηλασίασ ἔστι τισ ἐφορῶν καὶ βραβεύων θεὸσ Ἐνυάλιοσ καὶ Στράτιοσ· (Plutarch, Amatorius, section 14 1:3)
  • εἰσ δὲ τὸ ἑξῆσ ἔτοσ αἱρεθεὶσ ὁ Κάτων στρατηγόσ οὐδὲν ἔδοξε προστιθέναι τῇ ἀρχῇ τοσοῦτον εἰσ σεμνότητα καὶ μέγεθοσ ἄρχων καλῶσ, ὅσον ἀφαιρεῖν καὶ καταισχύνειν ἀνυπόδητοσ καὶ ἀχίτων πολλάκισ ἐπὶ τὸ βῆμα προερχόμενοσ καὶ θανατικὰσ δίκασ ἐπιφανῶν ἀνδρῶν οὕτω βραβεύων. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 44 1:1)
  • καὶ κρατεῖ τῆσ πόλεωσ οὐκ ἐπ’ ἴσησ βραβεύων τὸ δίκαιον, ἀλλὰ μόναρχοσ πλεονεξίᾳ κρίνων πράττειν πάντα. (Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 65 4:3)
  • εἰ δ’ ἀληθεῖσ πεποίηνται τὰσ κατ’ ἐμοῦ διαβολάσ, τοὺσ μὲν ἀπαθεῖσ ἀπὸ παντὸσ φυλάξεισ κακοῦ, ὃν δ’ ἐπηρασάμην ὄλεθρον αὐτοῖσ τοῦτον ποιήσεισ ἐμόν, καὶ δίκην εἰσπραξάμενοσ παρὰ τοῦ τὸν σὸν ἀδικῆσαι θελήσαντοσ λαὸν τοῦ λοιποῦ βραβεύων ὁμόνοιαν καὶ εἰρήνην σῶζε τὴν πληθὺν ἑπομένην τοῖσ σοῖσ προστάγμασιν, ἀπαθῆ τηρῶν αὐτὴν καὶ ἀκοινώνητον τῆσ τῶν ἡμαρτηκότων κολάσεωσ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 4 62:1)

Synonyms

  1. to act as a judge or umpire

  2. to arbitrate

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION