Hellas Alive Dictionary - βεβηλος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βέβηλος βέβηλη βέβηλον

Structure: βεβηλ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: bhlo/s, with be- as a redupl.

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	βέβηλος βεβήλου	βεβηλότερος βεβηλοτέρου	βεβηλότατος βεβηλοτάτου
Adverb	βεβήλως	βεβηλότερον	βεβηλότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

καὶ πῶσ βέβηλον ἄλσοσ ἂν ῥύοιτό με; (Aeschylus, Suppliant Women, episode 2:17)
οὕτω γὰρ δοκεῖ καὶ Ῥωμύλοσ ἀποκτεῖναι τὸν ἀδελφὸν ὡσ ἄβατον καὶ ἱερὸν τόπον ἐπιχειροῦντα διαπηδᾶν καὶ ποιεῖν ὑπερβατὸν καὶ βέβηλον. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 27 1:2)
οὕτω γὰρ δοκεῖ καὶ Ῥωμύλοσ ἀποκτεῖναι τὸν ἀδελφὸν ὡσ ἄβατον καὶ ἱερὸν τόπον ἐπιχειροῦντα διαπηδᾶν καὶ ποιεῖν ὑπερβατὸν καὶ βέβηλον. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 27 1:1)
Σκίπων με πρὸσ νηὸν ἀνήγαγεν, ὄντα βέβηλον οὐ μοῦνον τελετῆσ, ἀλλὰ καὶ ἠελίου· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2981)
εἰσ τὴν αὐτὴν μητέρα Νόνναν οὔποτε σεῖο τράπεζα, θυηδόχοσ ἔδρακε νῶτα, οὐδὲ διὰ στομάτων ἦλθε βέβηλον ἔποσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 251)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com