Ancient Greek-English Dictionary Language

βάρβαρος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βάρβαρος βάρβαρος βάρβαρον

Structure: βαρβαρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. of one speaking a different (non-Greek) language
  2. a person not associated with Greek culture
  3. barbaric, brutal, ignorant

Examples

  • τοῦτο αὐτὸ καὶ ἄπιστον εἶναί μοι δοκεῖ, τὸ ἀπολιποῦσαν τὸν ἄνδρα ἐθελῆσαι βαρβάρῳ καὶ ξένῳ συνεκπλεῦσαι. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 15:3)
  • ἡγοῦμαι γὰρ ταῦτα ἔργα μὲν εἶναι σοφιστῶν λίαν ἀχρήστων καὶ σφόδρα βίου δεομένων, ἀνδρὸσ δὲ ἀγαθοῦ καὶ πολίτου πολλοῦ ἀξίου περὶ τῶν μεγίστων συμβουλεύειν, ὁρῶν οὕτωσ αἰσχρῶσ διακειμένην τὴν Ἑλλάδα καὶ πολλὰ μὲν αὐτῆσ ὄντα ὑπὸ τῷ βαρβάρῳ, πολλὰσ δὲ πόλεισ ὑπὸ τυράννων ἀναστάτουσ γεγενημένασ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 30 1:3)
  • ἐλθὼν δ’ ἐκ Φρυγῶν ὁ τὰσ θεὰσ κρίνων ὅδ’, ὡσ ὁ μῦθοσ Ἀργείων ἔχει, Λακεδαίμον’, ἀνθηρὸσ μὲν εἱμάτων στολῇ χρυσῷ δὲ λαμπρόσ, βαρβάρῳ χλιδήματι, ἐρῶν ἐρῶσαν ᾤχετ’ ἐξαναρπάσασ Ἑλένην πρὸσ Ἴδησ βούσταθμ’, ἔκδημον λαβὼν Μενέλαον. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode 1:10)
  • ἔνθεν ὀλόμενον σκάφοσ συναρμόσασ ὁ Πριαμίδασ ἔπλευσε βαρβάρῳ πλάτᾳ τὰν ἐμὰν ἐφ’ ἑστίαν, ἐπὶ τὸ δυστυχέστατον κάλλοσ, ὡσ ἕλοι, γάμων ἀμῶν· (Euripides, Helen, choral, epode2)
  • ὅτ’ ἔδραμε ῥόθια πεδία βαρβάρῳ πλάτᾳ ὅτ’ ἔμολεν ἔμολε, μέλεα Πριαμίδαισ ἄγων Λακεδαίμονοσ ἄπο λέχεα σέθεν, ὦ Ἑλένα, Πάρισ αἰνόγαμοσ πομπαῖσιν Ἀφροδίτασ. (Euripides, Helen, choral, strophe 12)

Synonyms

  1. of one speaking a different language

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION