Πέρσης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Πέρσης
Πέρσου
Structure:
Περς
(Stem)
+
ης
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ἔτουσ πρώτου Κύρου βασιλέωσ Περσῶν, μετὰ τὸ πληρωθῆναι ρῆμα Κυρίου διὰ στόματοσ Ἱερεμίου, ἐξήγειρε Κύριοσ τὸ πνεῦμα Κύρου βασιλέωσ Περσῶν καὶ παρήγγειλε κηρύξαι ἐν πάσῃ τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ ἐν γραπτῷ λέγων. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 36:30)
- τάδε λέγει Κῦροσ βασιλεὺσ Περσῶν πάσαισ ταῖσ βασιλείαισ τῆσ γῆσ. ἔδωκέ μοι Κύριοσ ὁ Θεὸσ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αὐτὸσ ἐνετείλατό μοι οἰκοδομῆσαι οἶκον αὐτῷ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ. τίσ ἐξ ὑμῶν ἐκ παντὸσ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ̣ ἔσται Θεὸσ αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἀναβήτω. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 36:31)
- ΒΑΣΙΛΕΥΟΝΤΟΣ Κύρου Περσῶν ἔτουσ πρώτου εἰσ συντέλειαν ρήματοσ Κυρίου ἐν στόματι Ἱερεμίου, (Septuagint, Liber Esdrae I 2:1)
- τάδε λέγει ὁ βασιλεὺσ Περσῶν Κῦροσ. ἐμὲ ἀνέδειξε βασιλέα τῆσ οἰκουμένησ ὁ Κύριοσ τοῦ Ἰσραήλ, Κύριοσ ὁ Ὕψιστοσ. (Septuagint, Liber Esdrae I 2:3)
- καὶ σὺ δεῦρο καὶ ἀναπαύου. ἔτι γὰρ ἡμέραι καὶ ὧραι εἰσ ἀναπλήρωσιν συντελείασ, καὶ ἀναστήσῃ εἰσ τὸν κλῆρόν σου, εἰσ συντέλειαν ἡμερῶν. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν————— ̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΒΗΛ ΚΑΙ ΔΡΑΚΩΝ · ΚΑΙ ὁ βασιλεὺσ Ἀστυάγησ προσετέθη πρὸσ τοὺσ πατέρασ αὐτοῦ, καὶ παρέλαβε Κῦροσ ὁ Πέρσησ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ. (Septuagint, Prophetia Danielis 12:13)
- ὁ δὲ Ζεὺσ ^ κλαπεὶσ ὑπὸ τῆσ Ῥέασ ὑποβαλομένησ τὸν λίθον εἰσ τὴν Κρήτην ἐκτεθεὶσ ὑπ’ αἰγὸσ ἀνετράφη καθάπερ ὁ Τήλεφοσ ὑπὸ ἐλάφου καὶ ὁ Πέρσησ Κῦροσ ὁ πρότεροσ ὑπὸ τῆσ κυνόσ, εἶτ’ ἐξελάσασ τὸν πατέρα καὶ εἰσ τὸ δεσμωτήριον καταβαλὼν αὐτὸσ ἔσχε τὴν ἀρχὴν ἔγημε δὲ πολλὰσ μὲν καὶ ἄλλασ, ὑστάτην δὲ τὴν ἀδελφὴν κατὰ τοὺσ Περσῶν καὶ Ἀσσυρίων νόμουσ· (Lucian, De sacrificiis, (no name) 5:3)
- ’ τὸ δὲ ἀπὸ τούτου διελόμενοι κατὰ ἔθνη τὰσ ταφὰσ ὁ μὲν Ἕλλην ἔκαυσεν, ὁ δὲ Πέρσησ ἔθαψεν, ὁ δὲ Ἰνδὸσ ὑάλῳ περιχρίει, ὁ δὲ Σκύθησ κατεσθίει, ταριχεύει δὲ ὁ Αἰγύπτιοσ· (Lucian, (no name) 19:2)
- Διδάλησ Πέρσησ ἔχων στρατιώτασ τὰ μὲν καθ’ ἡμέραν πορίζειν ἐδύνατο ἐκ τῆσ πολεμίασ αὐτοῖσ, νόμισμα δὲ οὐκ ἔχων διδόναι, ἀπαιτούμενοσ δέ, χρόνου γενομένου οὗ ὤφειλε, τεχνάζει τοιόνδε. (Aristotle, Economics, Book 2 89:1)
- γείνατο δ’ Ἀστερίην ἐυώνυμον, ἥν ποτε Πέρσησ ἠγάγετ’ ἐσ μέγα δῶμα φίλην κεκλῆσθαι ἄκοιτιν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 42:3)