Ancient Greek-English Dictionary Language

βάρβαρος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βάρβαρος βάρβαρος βάρβαρον

Structure: βαρβαρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. of one speaking a different (non-Greek) language
  2. a person not associated with Greek culture
  3. barbaric, brutal, ignorant

Examples

  • διὸ καὶ τεκμηρίοισ καλῶσ πεπεισμένοι, τούτουσ κατὰ πάντα δυσνοεῖν ἡμῖν τρόπον καὶ προνοούμενοι μήποτε αἰφνιδίου μετέπειτα ταραχῆσ ἐνστάσησ ἡμῖν τοὺσ δυσσεβεῖσ τούτουσ κατὰ νώτου προδότασ καὶ βαρβάρουσ ἔχωμεν πολεμίους (Septuagint, Liber Maccabees III 3:24)
  • ἀλλὰ βαρβάρουσ μὲν τὴν φωνὴν ὥσπερ σύ, ἀξυνέτουσ δὲ τῇ γνώσει, οἱούσ εἰκὸσ εἶναι τοὺσ μηδὲν τῶν καλῶν καὶ αἰσχρῶν καθεωρακότασ. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 4:9)
  • ἐτόλμησε δέ ποτε καὶ Ἀθηναίουσ ἐρωτῆσαι δημοσίᾳ τῆσ προρρήσεωσ ἀκούσασ, διὰ τίνα αἰτίαν ἀποκλείουσι τοὺσ βαρβάρουσ, καὶ ταῦτα τοῦ τὴν τελετὴν αὐτοῖσ καταστησαμένου Εὐμόλπου βαρβάρου καὶ Θρᾳκὸσ ὄντοσ. (Lucian, (no name) 34:1)
  • ἠῖξα μέν, ὦ πάτερ, οὐκ ἐπὶ τοὺσ Ἕλληνασ εὐθύσ, ἀλλ’ ὅπερ ἐδόκει μοι χαλεπώτερον τοῦ ἔργου εἶναι, τὸ βαρβάρουσ παιδεύειν καὶ διδάσκειν, τοῦτο πρῶτον ἠξίουν ἐργάσασθαι· (Lucian, Fugitivi, (no name) 6:3)
  • "Βάκτρα καὶ τὴν ἐκεῖ γῆν δεῖ γὰρ ἀπολαῦσαι καὶ τοὺσ βαρβάρουσ τῆσ ἐπιδημίασ τῆσ ἐμῆσ. (Lucian, Alexander, (no name) 43:12)

Synonyms

  1. of one speaking a different language

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION