Ancient Greek-English Dictionary Language

βάρβαρος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βάρβαρος βάρβαρος βάρβαρον

Structure: βαρβαρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. of one speaking a different (non-Greek) language
  2. a person not associated with Greek culture
  3. barbaric, brutal, ignorant

Examples

  • ἐπίστευσεν ὁ βάρβαροσ τὸν λόγον, οὐ τὸν νοῦν ἠρεύνησεν· (Demades, On the Twelve Years, 41:1)
  • Μηκέτι μεμνώμεθα, ὦ Δωρί, ἐκείνων, εἴ τι βάρβαροσ γυνὴ ὑπὲρ τὴν ἀξίαν ἐλάλησεν· (Lucian, Dialogi Marini, triton and nhrides, chapter 44)
  • ἐπεὶ τῶν γε ἄλλων ἕνεκα οὐκ ἂν οἶμαι μέμψαιτό μοι, ὡσ θοἰμάτιον τοῦτο τὸ Ἑλληνικὸν περισπάσασ αὐτοῦ βαρβαρικόν τι μετενέδυσα, καὶ ταῦτα βάρβαροσ αὐτὸσ εἶναι δοκῶν ἠδίκουν γὰρ ἂν τὰ τοιαῦτα εἰσ αὐτὸν παρανομῶν καὶ τὴν πάτριον ἐσθῆτα λωποδυτῶν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 34:7)
  • ταῦτα μὲν ὁ βάρβαροσ. (Lucian, De saltatione, (no name) 67:1)
  • ἀλλὰ γὰρ οὗπερ ἕνεκα ἐμνήσθην αὐτοῦ, ἔζη μὲν ἔτι ὸ Τόξαρισ, ὁ Ἀνάχαρσισ δὲ ἄρτι καταπεπλευκὼσ ἀνῄει ἐκ Πειραιῶσ, οἱᾶ δὴ ξένοσ καὶ βάρβαροσ οὐ μετρίωσ τεταραγμένοσ ἔτι τὴν γνώμην, πάντα ἀγνοῶν, ψοφοδεὴσ πρὸσ τὰ πολλά, οὐκ ἔχων ὅ τι χρήσαιτο ἑαυτῷ· (Lucian, Scytha 6:1)
  • σὺ δ’ ἐγγενὴσ ὢν βάρβαρόσ τε βαρβάρουσ Ἕλλησιν ἡμᾶσ προύπιεσ τὸ σὸν μέροσ. (Euripides, Rhesus, episode, iambics10)
  • τί τοῖσδ’ ἀπειλεῖσ βάρβαρόσ τε βαρβάρου γνώμην ὑφαιρῇ τὴν ἐμήν, πλέκων λόγουσ; (Euripides, Rhesus, episode, antistrophe 1 1:1)

Synonyms

  1. of one speaking a different language

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION