Ancient Greek-English Dictionary Language

βάρβαρος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βάρβαρος βάρβαρος βάρβαρον

Structure: βαρβαρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. of one speaking a different (non-Greek) language
  2. a person not associated with Greek culture
  3. barbaric, brutal, ignorant

Examples

  • ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τουτονὶ κομιδῇ μειράκιον ὄντα, βάρβαρον ἔτι τὴν φωνὴν καὶ μονονουχὶ κάνδυν ἐνδεδυκότα εἰσ τὸν Ἀσσύριον τρόπον, περὶ τὴν Ιὠνίαν εὑροῦσα πλαζόμενον ἔτι καὶ ὅ τι χρήσαιτο ἑαυτῷ οὐκ εἰδότα παραλαβοῦσα ἐπαίδευσα. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 27:1)
  • ἐκείνου μέντοι, ὦ Σόλων, μέμνησό μοι παρὰ τὴν ῥῆσιν, ὅτι πρὸσ ἄνδρα βάρβαρον ἐρεῖσ. (Lucian, Anacharsis, (no name) 18:8)
  • εἶτα ἐκείνῳ μὲν ἐφεθήσεται βάρβαρον γυναῖκα, καὶ ταῦτα κλαίουσαν, τῇ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ εἰκάσαι, ἐγὼ δ’, ἵνα μὴ τὸ κάλλοσ εἴπω, διότι μὴ ἀνέχῃ ἀκούουσα, οὐκ ἂν παραβάλλοιμι θεῶν εἰκόσι γυναῖκα φαιδρὰν καὶ μειδιῶσαν τὰ πολλά, ὅπερ θεοῖσ ὅμοιον ἄνθρωποι ἔχουσιν ; (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 24:6)
  • πότερα φάσγανον χερὶ λαβοῦσα γραίᾳ φῶτα βάρβαρον κτενεῖσ, ἢ φαρμάκοισιν ἢ ’πικουρίᾳ τινί; (Euripides, Hecuba, episode, iambics 6:10)
  • ἐκβαλὼν δὲ καρδίασ τὸ βάρβαρον λέγ’, ὡσ ἀκούσασ σοῦ τε τῆσδέ τ’ ἐν μέρει κρίνω δικαίωσ ἀνθ’ ὅτου πάσχεισ τάδε. (Euripides, Hecuba, episode, lyric 1:23)

Synonyms

  1. of one speaking a different language

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION