βάρβαρος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
βάρβαρος
βάρβαρος
βάρβαρον
Structure:
βαρβαρ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: (어원이 불명확함.)
Sense
- of one speaking a different (non-Greek) language
- a person not associated with Greek culture
- barbaric, brutal, ignorant
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ταῦτα δὲ ποιήσαντεσ ἠξίωσαν τὸν Κύριον πεσόντεσ ἐπὶ κοιλίαν μηκέτι περιπεσεῖν τοιούτοισ κακοῖσ, ἀλλ̓ ἐάν ποτε καὶ ἁμάρτωσιν, ὑπ̓ αὐτοῦ μετ̓ ἐπιεικείασ παιδεύεσθαι καὶ μὴ βλασφήμοισ καὶ βαρβάροισ ἔθνεσι παραδίδοσθαι. (Septuagint, Liber Maccabees II 10:4)
- , Ἀσσυρίων δὲ καὶ Ἀράβων οἱ ἐξηγηταὶ τῶν μύθων, Ἰνδῶν δὲ οἱ καλούμενοι Βραχμᾶνεσ, ἄνδρεσ ἀκριβῶσ φιλοσοφίᾳ σχολάζοντεσ, καὶ οἱ καλούμενοι δὲ μάγοι, γένοσ τοῦτο μαντικὸν καὶ θεοῖσ ἀνακείμενον παρά τε Πέρσαισ καὶ Πάρθοισ καὶ Βάκτροισ καὶ Χωρασμίοισ καὶ Ἀρείοισ καὶ Σάκαισ καὶ Μήδοισ καὶ παρὰ πολλοῖσ ἄλλοισ βαρβάροισ, ἐρρωμένοι τέ εἰσι καὶ πολυχρόνιοι διὰ τὸ μαγεύειν διαιτώμενοι καὶ αὐτοὶ ἀκριβέστερον. (Lucian, Macrobii, (no name) 4:2)
- καὶ παράδειγμα ποιεῖται τὴν Ἀθηναίων πόλιν, ἥτισ ἐκ πολλῆσ εὐδαιμονίασ ἀνάστατοσ γενομένη τοὺσ ἐσχάτουσ ὑπέστη κινδύνουσ, ἵνα μὴ τοῖσ βαρβάροισ ποιῇ τὸ προσταττόμενον. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 9 1:3)
- οἳ μὲν γὰρ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων τοῖσ βαρβάροισ πολεμοῦντεσ διετέλεσαν, ἡμεῖσ δὲ τοὺσ ἐκ τῆσ Ἀσίασ τὸν βίον ποριζομένουσ ἐκεῖθεν ἀναστήσαντεσ ἐπὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἠγάγομεν. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 17 1:1)
- ἀλλὰ καὶ βαρβάροισ πολλάκισ ἔχρησεν, εἴ τισ τῇ πατρίῳ ἔροιτο φωνῇ, Συριστὶ ἢ Κελτιστί, ῥᾳδίωσ ^ ἐξευρίσκων τινὰσ ἐπιδημοῦντασ ὁμοεθνεῖσ τοῖσ δεδωκόσιν. (Lucian, Alexander, (no name) 52:1)
Synonyms
-
of one speaking a different language
