Hellas Alive Dictionary - ανωμαλος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνώμαλος ἀνώμαλη ἀνώμαλον

Structure: ἀ (Prefix) + νωμαλ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: o(malo/s

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀνώμαλος ἀνωμάλου	ἀνωμαλότερος ἀνωμαλοτέρου	ἀνωμαλότατος ἀνωμαλοτάτου
Adverb	ἀνωμάλως	ἀνωμαλότερον	ἀνωμαλότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

αἱ γὰρ ἀνώμαλοι προβολαὶ καὶ διατάσεισ τοῦ πνεύματοσ ῥήγματα καὶ σπάσματα ποιοῦσιν. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 16 9:2)
ὅταν γὰρ ἐκστῶσι, τοιοῦτοι εἰσίν, εἰ δὲ μή, ἀνώμαλοι, ὥσπερ οἱ θρασεῖσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 26:3)
διότι τὸ μὲν μετ’ οὐδετέρου γίνεται αὐτῶν, τὰ δὲ πολλάκισ μετ’ ἀλλήλων καί εἰσιν ἐνίοτε οἱ αὐτοὶ θρασύδειλοι, καὶ τὰ μὲν ἄσωτοι τὰ δὲ ἀνελεύθεροι, καὶ ὅλωσ ἀνώμαλοι κακῶσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 145:1)
ὅταν μὲν γὰρ καλῶσ ἀνώμαλοι ὦσιν, οἱ μέσοι γίγνονται· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 145:2)
φεῦ τῶν βροτείων ὡσ ἀνώμαλοι τύχαι· (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 1072)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com