Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνυπόστατος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀνυπόστατος ἀνυπόστατη ἀνυπόστατον

Structure: ἀ (Prefix) + νυποστατ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: u(fi/sthmi

Sense

  1. not to be withstood, irresistible

Declension

First/Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄρα διῆλθεν ἡ ψυχὴ ἡμῶν τὸ ὕδωρ τὸ ἀνυπόστατον. (Septuagint, Liber Psalmorum 123:5)
  • ^ ἀβίωτα γάρ εἶναί σοι φήσ, εἰ μὴ τοιαύτην τινὰ τὴν δύναμιν περιβάλοιο ἐν τοῖσ λόγοισ ὡσ ἄμαχον εἶναι καὶ ἀνυπόστατον καὶ θαυμάζεσθαι πρὸσ ἁπάντων καὶ ἀποβλέπεσθαι, περισπούδαστον ἄκουσμα τοῖσ Ἕλλησι δοκοῦντα· (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 1:2)
  • ἢ τὰ περὶ τῆσ Ἀρτέμιδόσ σοι πιθανὰ ἔδοξεν, ὡσ ἐκείνη μεμψίμοιροσ οὖσα ἠγανάκτησεν οὐ κληθεῖσα ἐφ’ ἑστίασιν ὑπὸ τοῦ Οἰνέωσ, καὶ διὰ τοῦτο σῦν τινα ὑπερφυᾶ καὶ ἀνυπόστατον τὴν ἀλκὴν ἐπαφῆκεν ἐπὶ τὴν χώραν αὐτοῦ; (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 40:8)
  • τὸ γάρ τοι μαχιμώτατον τῆσ Καίσαροσ δυνάμεωσ ἐμπειρίαν μὲν εἶχε καί τόλμαν ἀνυπόστατον πρὸσ τοὺσ ἀγῶνασ, ἐν δὲ ταῖσ πλάναισ καί ταῖσ στρατοπεδείαισ καί τειχομαχοῦντεσ καί νυκτεγερτοῦντεσ ἐξέκαμνον ὑπὸ γήρωσ, καί βαρεῖσ ἦσαν τοῖσ σώμασι πρὸσ τοὺσ πόνουσ, δι’ ἀσθένειαν ἐγκαταλείποντεσ τὴν προθυμίαν. (Plutarch, Caesar, chapter 40 1:3)
  • οἱ δὲ δεινῶσ μὲν συνεταράχθησαν πρὸσ τὸ ἀξίωμα καὶ τὸ πεποιθὸσ τοῦ ἀνδρόσ, καὶ τὸ ἐν τοῖσ ὅπλοισ ἀνυπόστατον ἔτι μᾶλλον ἐν τῇ περιπορφύρῳ φοβερὸν ἡγοῦντο καὶ δυσαντίβλεπτον. (Plutarch, Marcellus, chapter 23 3:1)
  • φησιν ὁ Πλάτων, τὸν τεχνίτην καὶ διηκριβωμένον ὁ μουσόληπτοσ καὶ κατάσχετοσ ἀποδείκνυσι γελοῖον, ἀλλὰ καὶ περὶ τὰσ μάχασ τὸ παθητικὸν καὶ τὸ ἐνθουσιῶδεσ ἀνυπόστατόν ἐστι καὶ ἀήττητον· (Plutarch, De virtute morali, section 12 19:1)
  • οὐ γὰρ μόνον ἐν ποιήμασιν, ᾗ φησιν ὁ Πλάτων, τὸν τεχνίτην καὶ διηκριβωμένον ὁ μουσόληπτοσ καὶ κατάσχετοσ ἀποδείκνυσι γελοῖον, ἀλλὰ καὶ περὶ τὰσ μάχασ τὸ παθητικὸν καὶ ἐνθουσιῶδεσ ἀνυπόστατόν ἐστι καὶ ἀήττητον ὃ καὶ τοὺσ θεοὺσ Ὅμηροσ ἐμποιεῖν φησι τοῖσ ἀνθρώποισ· (Plutarch, De virtute morali, section 12 6:4)

Synonyms

  1. not to be withstood

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION