Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντιτίθημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀντιτίθημι

Structure: ἀντι (Prefix) + τίθε̄ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to set against, oppose, to contrast, compare
  2. to match, against, in battle, to be matched, against
  3. to retort, rejoin
  4. to deposit in return, to give in return or as a recompense, for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιτῖθημι ἀντιτῖθης ἀντιτῖθησιν*
Dual ἀντιτίθετον ἀντιτίθετον
Plural ἀντιτίθεμεν ἀντιτίθετε ἀντιτιθέᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀντιτίθω ἀντιτίθῃς ἀντιτίθῃ
Dual ἀντιτίθητον ἀντιτίθητον
Plural ἀντιτίθωμεν ἀντιτίθητε ἀντιτίθωσιν*
OptativeSingular ἀντιτιθεῖην ἀντιτιθεῖης ἀντιτιθεῖη
Dual ἀντιτιθεῖητον ἀντιτιθείητην
Plural ἀντιτιθεῖημεν ἀντιτιθεῖητε ἀντιτιθεῖησαν
ImperativeSingular ἀντιτῖθει ἀντιτιθέτω
Dual ἀντιτίθετον ἀντιτιθέτων
Plural ἀντιτίθετε ἀντιτιθέντων
Infinitive ἀντιτιθέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιτιθεις ἀντιτιθεντος ἀντιτιθεισα ἀντιτιθεισης ἀντιτιθεν ἀντιτιθεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιτίθεμαι ἀντιτίθεσαι ἀντιτίθεται
Dual ἀντιτίθεσθον ἀντιτίθεσθον
Plural ἀντιτιθέμεθα ἀντιτίθεσθε ἀντιτίθενται
SubjunctiveSingular ἀντιτίθωμαι ἀντιτίθῃ ἀντιτίθηται
Dual ἀντιτίθησθον ἀντιτίθησθον
Plural ἀντιτιθώμεθα ἀντιτίθησθε ἀντιτίθωνται
OptativeSingular ἀντιτιθεῖμην ἀντιτίθειο ἀντιτίθειτο
Dual ἀντιτίθεισθον ἀντιτιθεῖσθην
Plural ἀντιτιθεῖμεθα ἀντιτίθεισθε ἀντιτίθειντο
ImperativeSingular ἀντιτίθεσο ἀντιτιθέσθω
Dual ἀντιτίθεσθον ἀντιτιθέσθων
Plural ἀντιτίθεσθε ἀντιτιθέσθων
Infinitive ἀντιτίθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιτιθεμενος ἀντιτιθεμενου ἀντιτιθεμενη ἀντιτιθεμενης ἀντιτιθεμενον ἀντιτιθεμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ οὖν τὸ πολὺ φέροντεσ ᾐσχύνοντο <τό> τε μὴ κοινωνεῖν τοῦ εἰσ τὸ κοινὸν τιθεμένου καὶ τὸ μὴ ἀντιτιθέναι τὸ ἑαυτῶν· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 14 2:2)
  • καὶ ἐπεὶ τὸ ἔθοσ ἰσχυρὸν προηγῆται πρὸσ μόνα ταῦτα εἰθισμένων ἡμῶν χρῆσθαι ὀρέξει καὶ ἐκκλίσει, δεῖ τῷ ἔθει τούτῳ ἐναντίον ἔθοσ ἀντιθεῖναι καὶ ὅπου ὁ πολὺσ ὄλισθοσ τῶν φαντασιῶν, ἐκεῖ ἀντιτιθέναι τὸ ἀσκητικόν. (Epictetus, Works, book 3, 6:1)
  • ἀλλ’ οὐκ ἐμὲ καὶ ὑμᾶσ βούλεσθαι δεῖ μόνουσ οὐδὲ μόνουσ ἀντιτιθέναι. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 18 6:17)
  • ἔφασκε δ’ ἀντιτιθέναι τύχῃ μὲν θάρσοσ, νόμῳ δὲ φύσιν, πάθει δὲ λόγον. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. b'. DIOGENHS 19:4)

Synonyms

  1. to set against

  2. to retort

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION