Sense

1. anything devoted to evil, an accursed thing
2. a curse

Examples

• ἀναιρῶν ἀνελεῖσ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ ἐν φόνῳ μαχαίρασ, ἀναθέματι ἀναθεματιεῖτε αὐτὴν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ (Septuagint, Liber Deuteronomii 13:16)
• ἀλλ̓ ἢ ἀναθέματι ἀναθεματιεῖτε αὐτούσ, τὸν Χετταῖον καὶ Ἀμορραῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον καὶ Γεργεσαῖον, ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι Κύριοσ ὁ Θεόσ σου, (Septuagint, Liber Deuteronomii 20:17)
• οἵτινεσ προσελθόντεσ τοῖσ ἀρχιερεῦσιν καὶ τοῖσ πρεσβυτέροισ εἶπαν Ἀναθέματι ἀνεθεματίσαμεν ἑαυτοὺσ μηδενὸσ γεύσασθαι ἑώσ οὗ ἀποκτείνωμεν τὸν Παῦλον. (, chapter 19 174:1)

Similar forms

• ἀναθεῖναι (100)
• ἀναθεὶς (30)
• ἀναθέντες (16)
• ἀναθέσθαι (16)
• ἀνάθεμα (15)
• ἀναθείη (14)
• ἀναθέντος (14)
• ἀναθέντας (14)
• ἀνάθεσιν (12)
• ἀναθέμενος (10)
• ἀναθέντα (9)
• ἀναθέντων (8)
• ἀναθείς (8)
• ἀναθέματος (7)
• ἀναθεῖναί (5)
• ἀναθέσει (5)
• ἀναθετέον (4)
• ἀναθεῖν (3)
• ἀναθέμενοι (3)
• ἀναθεῖσα (3)
• ἀναθέματι (3)
• ἀναθέσεις (3)
• ἀναθεματιεῖτε (3)
• ἀναθέσεως (3)
• ἀναθεωρῶν (3)
• ἀναθεῖεν (3)
• ἀναθέμενον (3)
• ἀναθείσης (2)
• ἀναθεματίσαι (2)
• ἀναθέτω (2)
• ἀναθέουσι (2)
• ἀνάθεσις (2)
• ἀναθέντι (2)
• ἀναθεωρεῖν (2)
• ἀναθεῖ (2)
• ἀνάθες (2)
• ἀναθεμάτων (1)
• ἀναθεματιῶ (1)
• ἀναθέουσιν (1)
• ἀναθείμην (1)
• ἀναθεῖσαν (1)
• ἀναθεμένη (1)
• ΑΝΑΘΕΜΑ (1)
• ἀναθεῖσιν (1)
• ἀναθεμάτισαν (1)
• ἀναθείης (1)
• ἀναθεῖσαί (1)
• ἀναθεματιεῖς (1)
• ἀναθέμεν (1)
• ἀναθέσεσιν (1)
• ἀνάθεμά (1)
• ἀναθεματίζειν (1)
• ἀνάθετε (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.