뜻

1. 파렴치, 뻔뻔스러움, 뻔뻔함, 불순종

1. shamelessness, impudence, effrontery

예문

• ὀργὴ καὶ ἀναίδεια καὶ αἰσχύνη μεγάλη γυνὴ ἐὰν ἐπιχορηγῇ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς. (Septuagint, Liber Sirach 25:22)

  (70인역 성경, Liber Sirach 25:22)

• ἑτέρα δέ τις ἐπὶ τὴν ἐκείνης παρελθοῦσα τάξιν, ἀφόρητος ἀναιδείᾳ θεατρικῇ καὶ ἀνάγωγος καὶ οὔτε φιλοσοφίας οὔτε ἄλλου παιδεύματος οὐδενὸς μετειληφυῖα ἐλευθερίου, λαθοῦσα καὶ παρακρουσαμένη τὴν τῶν ὄχλων ἄγνοιαν, οὐ μόνον ἐν εὐπορίᾳ καὶ τρυφῇ καὶ μορφῇ πλείονι τῆς ἑτέρας διῆγεν, ἀλλὰ καὶ τὰς τιμὰς καὶ τὰς προστασίας τῶν πόλεων, ἃς ἔδει τὴν φιλόσοφον ἔχειν, εἰς ἑαυτὴν ἀνηρτήσατο καὶ ἦν φορτική τις πάνυ καὶ ὀχληρὰ καὶ τελευτῶσα παραπλησίαν ἐποίησε γενέσθαι τὴν Ἑλλάδα ταῖς τῶν ἀσώτων καὶ κακοδαιμόνων οἰκίαις. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 1 1:1)

  (디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 1 1:1)

• ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀκολασίᾳ ἀταξία, ἀναίδεια, ἀκοσμία, τρυφή, ῥᾳθυμία, ἀμέλεια, ὀλιγωρία, ἔκλυσις. (Aristotle, Virtues and Vices 34:1)

  (아리스토텔레스, Virtues and Vices 34:1)

• τὰ δὲ τοιάδε χρὴ κηρυκεύειν, ὅστις ἄνοικτος καὶ ἀναιδείᾳ τῆς ἡμετέρας γνώμης μᾶλλον φίλος ἐστίν. (Euripides, The Trojan Women, episode, anapests3)

  (에우리피데스, The Trojan Women, episode, anapests3)

• - ἀλλὰ τῇ τόλμῃ καὶ τῇ ἀναιδείᾳ, ᾗ χρώμενος πρότερον μὲν ἠξίωσε καταφρονήσας ὑμῶν καὶ τῶν ἐν τῇ πόλει δικαίων τὰ χρήματα λαβεῖν, νυνὶ δὲ ἀπολογησόμενος ἥκει ὡς οὐδὲν τούτων διαπέπρακται: (Dinarchus, Speeches, 3:1)

  (디나르코스, 연설, 3:1)

유사 형태

• ἀναιδείας (36)
• ἀναίδειαν (30)
• ἀναιδείᾳ (11)
• ἀναιδεῖς (11)
• ἀναίδεια (10)
• ἀναιδὲς (9)
• ἀναιδέα (8)
• ἀναιδές (7)
• ἀναιδεῖ (7)
• ἀναιδέσι (7)
• ἀναιδείην (6)
• ἀναιδέας (4)
• ἀναιδείη (3)
• ἀναιδέες (2)
• ἀναίδει (2)
• ἀναιδείης (2)
• ἀναίδειάν (1)
• ἀναιδέος (1)
• ἀναιδεύεται (1)
• ἀναίδ[εια]ν (1)
• ἀναιδείηφι (1)
• ἀναιδέστατα (1)
• ἀναιδέως (1)
• ἀναιδέϊ (1)
• ἀναιδείῃ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.