- οὑτωσὶ μὲν εἰπεῖν, χρηστότησ ἐπέτριψεν αὐτὸν καὶ φιλανθρωπία καὶ ὁ πρὸσ τοὺσ δεομένουσ ἅπαντασ οἶκτοσ, ὡσ δὲ ἀληθεῖ λόγῳ, ἄνοια καὶ εὐήθεια καὶ ἀκρισία περὶ τῶν φίλων, ὃσ οὐ συνίει κόραξι καὶ λύκοισ χαριζόμενοσ, ἀλλ’ ὑπὸ γυπῶν τοσούτων ὁ κακοδαίμων κειρόμενοσ τὸ ἧπαρ φίλουσ εἶναι αὐτοὺσ καὶ ἑταίρουσ ᾤετο, ὑπ’ εὐνοίασ τῆσ πρὸσ αὐτὸν χαίροντασ τῇ βορᾷ· (Lucian, Timon, (no name) 8:1)
(루키아노스, Timon, (no name) 8:1)
- ἅπαντασ ὥσπερ ἐν Κίρκησ μεταμορφωθέντασ ἀμουσία καὶ λήθη καὶ εὐήθεια κατέσχε. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 7 11:1)
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 7 11:1)
- καθ’ ὅλου μὲν οὖν ἔμοιγε φαίνεσθε ἐν μεγάλῃ εὐηθείᾳ ἔσεσθαι, εἰ οἰέσθ’ ἐμὲ λανθάνειν ὅτι ἐξαπεστάλη ταῦτα τὰ πλοῖα πρόφασιν μὲν ὡσ τὸν σῖτον παραπέμψοντα ἐκ τοῦ Ἑλλησπόντου εἰσ Λῆμνον, βοηθήσοντα δὲ Σηλυμβριανοῖσ τοῖσ ὑπ’ ἐμοῦ μὲν πολιορκουμένοισ, οὐ συμπεριειλημμένοισ δὲ ἐν ταῖσ τῆσ φιλίασ κοινῇ κειμέναισ ἡμῖν συνθήκαισ. (Demosthenes, Speeches 11-20, 108:2)
(데모스테네스, Speeches 11-20, 108:2)
- ταύτῃ τε οὖν ἡμαρτανέτην περὶ τὸν ἔρωτα, ἔτι τε ἡ εὐήθεια αὐτοῖν πάνυ ἀστεία, τὸ μηδὲν ὑγιὲσ λέγοντε μηδὲ ἀληθὲσ σεμνύνεσθαι ὡσ τὶ ὄντε, εἰ ἄρα ἀνθρωπίσκουσ τινὰσ ἐξαπατήσαντε εὐδοκιμήσετον ἐν αὐτοῖσ. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 109:2)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 109:2)
- εὐηθείᾳ ἀκολουθεῖ, οὐχ ἣν ἄνοιαν οὖσαν ὑποκοριζόμενοι καλοῦμεν ὡσ εὐήθειαν, ἀλλὰ τὴν ὡσ ἀληθῶσ εὖ τε καὶ καλῶσ τὸ ἦθοσ κατεσκευασμένην διάνοιαν. (Plato, Republic, book 3 302:1)
(플라톤, Republic, book 3 302:1)