Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄκλητος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄκλητος ἄκλητη ἄκλητον

Structure: ἀ (Prefix) + κλητ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. uncalled, unbidden

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ά̓κλητος ἄκλήτη ά̓κλητον
Genitive ἀκλήτου ἄκλήτης ἀκλήτου
Dative ἀκλήτῳ ἄκλήτῃ ἀκλήτῳ
Accusative ά̓κλητον ἄκλήτην ά̓κλητον
Vocative ά̓κλητε ἄκλήτη ά̓κλητον
DualN/A/V ἀκλήτω ἄκλήτᾱ ἀκλήτω
G/D ἀκλήτοιν ἄκλήταιν ἀκλήτοιν
PluralNominative ά̓κλητοι ά̓́κληται ά̓κλητα
Genitive ἀκλήτων ἄκλητῶν ἀκλήτων
Dative ἀκλήτοις ἄκλήταις ἀκλήτοις
Accusative ἀκλήτους ἄκλήτᾱς ά̓κλητα
Vocative ά̓κλητοι ά̓́κληται ά̓κλητα
Positive Comparative Superlative
Adjective ά̓κλητος ἀκλήτου ἀκλητότερος ἀκλητοτέρου ἀκλητότατος ἀκλητοτάτου
Adverb ἀκλήτως ἀκλητότερον ἀκλητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐσ δὲ οὕτω καλὸν χωρίον οὐκ ἂν οἰόμεθα καὶ ἀκλήτουσ αὐτὰσ ἐλθεῖν; (Lucian, De Domo, (no name) 4:7)
  • οὐκ ὀκνήσω δὲ εἰπεῖν ὅτι μοι καὶ βέλτιον φαίνεται μετὰ τὴν κλῆσιν βοηθεῖν αὐτοῖσ ἤπερ ἀκλήτουσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:7)
  • περιεστήκεσαν δὲ τὸν θρόνον αὐτοῦ πελέκεισ ἔχοντεσ ἄνθρωποι πρὸσ τὸ κολάζειν τοὺσ προσιόντασ ἀκλήτουσ τῷ θρόνῳ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 11 246:2)

Synonyms

  1. uncalled

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION