ἄφωνος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἄφωνος
ἄφωνος
ἄφωνον
Structure:
ἀ
(Prefix)
+
φων
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- voiceless, dumb
- (of children) unable to speak
- intestate
- (ἄφωνα (γράμματα, στοιχεῖα)) the consonants, particularly the mutes
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁ δὴ πολυφωνότατοσ ἁπάντων ποιητῶν Ὅμηροσ, ὅταν μὲν ὡρ́αν ὄψεωσ εὐμόρφου καὶ κάλλοσ ἡδονῆσ ἐπαγωγὸν ἐπιδείξασθαι βούληται, τῶν τε φωνηέντων τοῖσ κρατίστοισ χρήσεται καὶ τῶν ἡμιφώνων τοῖσ μαλακωτάτοισ, καὶ οὐ καταπυκνώσει τοῖσ ἀφώνοισ τὰσ συλλαβὰσ οὐδὲ συγκόψει τοὺσ ἤχουσ παρατιθεὶσ ἀλλήλοισ τὰ δυσέκφορα, πραεῖαν δέ τινα ποιήσει τὴν ἁρμονίαν τῶν γραμμάτων καὶ ῥέουσαν ἀλύπωσ διὰ τῆσ ἀκοῆσ, ὡσ ἔχει ταυτί ἣ δ’ ἰέν ἐκ θαλάμοιο περίφρων Πηνελόπεια Ἀρτέμιδι ἰκέλη ἠὲ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1615)
- τὰ γὰρ φωνήεντα τοῖσ ἀφώνοισ τε καὶ ἡμιφώνοισ συνάπτεται μικροῦ διὰ πάσησ τῆσ ᾠδῆσ, ὅσα προτάττεσθαί τε καὶ ὑποτάττεσθαι πέφυκεν ἀλλήλοισ κατὰ μίαν συλλαβὴν συνεκφερόμενα· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2332)
- "ὁ γὰρ δὴ μέγασ ἡγεμὼν ἐν οὐρανῷ Ζεὺσ οὗτοσ οὐ λανθάνων οὐδ’ ἀτρέμα διακινῶν τὰ σμικρότατα τοῦ ἀέροσ ἀλλ’ εὐθὺσ ἐκφανεὶσ ἀνίστησι καὶ κινεῖ πάντα πράγματα δεξιὰ σημαίνων, λαοὺσ δ’ ἐπὶ ἔργον ἐγείρων οἱ δ’ ἕπονται, καθάπερ ἐκ παλιγγενεσίασ νέα ἐφ’ ἡμέρῃ φρονέοντεσ ὥσ φησι Δημόκριτοσ, οὔτ’ ἀφώνοισ οὒτ’ ἀπράκτοισ ἐνεργείαισ· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 17:2)
- τοῖσ δ’ ἄλλοισ φωνήεσί τε καὶ ἀφώνοισ οἶσθα ὅτι περιτιθέντεσ ἄλλα γράμματα λέγομεν, ὀνόματα ποιοῦντεσ· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 62:5)
- οἱ μὲν γὰρ ἐν τῇ τῶν Λοκρῶν περαίᾳ φθέγγονται, τοῖσ δ’ ἀφώνοισ εἶναι συμβαίνει· (Strabo, Geography, Book 6, chapter 1 18:2)
Synonyms
-
voiceless
-
unable to speak
-
intestate
