Sense

1. ill-advisedness, thoughtlessness
2. irresolution

Examples

• ἠνία δ αὐτὸν ἡ τῶν πολλῶν ἀβουλία διὰ τὰ κοινά, δεδωκότων ἀφορμὰς ἀνδρὸς οὐχ ὑγιαινούσῃ φιλοτιμίᾳ πρὸς τὸν πόλεμον. (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 10 2:1)
• πρός νυν θεῶν σε λίσσομαι τῶν ἐγγενῶν ἐμοὶ πιθέσθαι μηδ ἀβουλίᾳ πεσεῖν: (Sophocles, episode 6:8)
• μῶν ἀβουλία δοκεῖ εἶναι ἡ τῶν κυβερνητῶν· (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 137:7)
• πάντα ταῦτα δόξῃ ἑπόμεν ἄττα φαίνεται τῆς βολῆς ἀπεικάσματα, ὥσπερ αὖ καὶ τοὐναντίον ἡ "ἀβουλία" ἀτυχία δοκεῖ εἶναι, ὡς οὐ βαλόντος οὐδὲ τυχόντος οὗ τ ἔβαλλε καὶ ὃ ἐβούλετο καὶ περὶ οὗ ἐβουλεύετο καὶ οὗ ἐφίετο. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 224:1)
• ἐδόκει γὰρ δὴ καὶ ὅδε ὁ πόλεμος ἀβουλίᾳ τῶν στρατηγῶν, οὔτε διατριψάντων αὐτόν, ἑώς ἀπορήσειεν ὁ Καῖσαρ ὡς ἐν ἀλλοτρίᾳ, οὔτε τὴν πρώτην νίκην ἐς τέλος προαγαγόντων, συντριφθεὶς οὕτως ὀξέως διαλυθῆναι. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 14 3:6)

Similar forms

• ἀβουλίαν (25)
• ἀβουλίας (11)
• ἀβουλία (3)
• Ἀβουλίτην (3)
• ἀβουλίᾳ (2)
• Ἀβουλίτου (2)
• ἀβουλίῃ (2)
• ἀβουλίην (1)
• ἀβουλιᾶν (1)
• ἀβουλίῃσι? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary