- ἢν δ’ ἀρέσκῃ ταῦτ’ Ἀθηναίοισ, καθῆσθαί μοι δοκεῖ ἐσ τὸ Θησεῖον πλεούσαισ ἢ ’πὶ τῶν σεμνῶν θεῶν. (Aristotle, Parabasis, antepirrheme7)
(아리스토텔레스, Parabasis, antepirrheme7)
- ἀλλ’ οὐχ ὁρῶμεν, ὥσπερ τὸν Παρθενῶνα καὶ τὸ Ἐλευσίνιον, οὕτω καὶ τὸ Θησεῖον ἅπαντασ προσκυνοῦντασ; (Plutarch, De exilio, section 17 1:1)
(플루타르코스, De exilio, section 17 1:1)
- ἀλλὰ τοῦ γε τὸν πόλεμον εἰσ σπονδὰσ τελευτῆσαι μαρτύριόν ἐστιν ἥ τε τοῦ τόπου κλῆσισ τοῦ παρὰ τὸ Θησεῖον, ὅνπερ Ὁρκωμόσιον καλοῦσιν, ἥ τε γινομένη πάλαι θυσία ταῖσ Ἀμαζόσι πρὸ τῶν Θησείων. (Plutarch, chapter 27 5:2)
(플루타르코스, chapter 27 5:2)
- ἀνακαλέσαντεσ δὲ τοὺσ στρατηγοὺσ ἀνειπεῖν ἐκέλευσαν Ἀθηναίων τοὺσ μὲν ἐν ἄστει οἰκοῦντασ ἰέναι εἰσ τὴν ἀγορὰν τὰ ὅπλα λαβόντασ, τοὺσ δ’ ἐν μακρῷ τείχει εἰσ τὸ Θησεῖον, τοὺσ δ’ ἐν Πειραιεῖ εἰσ τὴν Ἱπποδαμείαν ἀγοράν, τοὺσ δ’ ἱππέασ ἔτι <πρὸ> νυκτὸσ σημῆναι τῇ σάλπιγγι ἥκειν εἰσ τὸ Ἀνάκειον, τὴν δὲ βουλὴν εἰσ ἀκρόπολιν ἰέναι κἀκεῖ καθεύδειν, τοὺσ δὲ πρυτάνεισ ἐν τῇ θόλῳ. (Andocides, Speeches, 80:2)
(안도키데스, 연설, 80:2)
- οἱ δ’ Ἀθηναῖοι μεταμεληθέντεσ τά τε ὀστᾶ μετήνεγκαν καὶ τιμαῖσ ἰσοθέοισ ἐτίμησαν αὐτόν, καὶ τέμενοσ ἄσυλον ἐποίησαν ἐν ταῖσ Ἀθήναισ τὸ προσαγορευόμενον ἀπ’ ἐκείνου Θησεῖον. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 62 4:2)
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 62 4:2)
- Τιμαχίδασ δ’ ἐν τετάρτῳ Δείπνου καὶ θήσειόν τι ἀναγράφει καλούμενον ἄνθοσ · (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 32 2:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 32 2:1)
- θήσειὸν θ’ ἁπαλὸν μήλῳ ἐναλίγκιον ἄνθοσ, Λευκερέησ ἱερὸν περικαλλέοσ, ὃ ῥα μάλιστα φίλατο. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 32 2:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 32 2:2)