Euripides, Heracles, episode, lyric 5:

(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 5:)

ὦ γαῖα Κάδμου πᾶσ τε Θηβαῖοσ λεώσ, κείρασθε, συμπενθήσατ’, ἔλθετ’ ἐσ τάφον παίδων· ἅπαντασ δ’ ἑνὶ λόγῳ πενθήσετε νεκρούσ τε κἀμέ· πάντεσ ἐξολώλαμεν Ἥρασ μιᾷ πληγέντεσ ἄθλιοι τύχῃ. ἀνίστασ’, ὦ δύστηνε· δακρύων δ’ ἅλισ. οὐκ ἂν δυναίμην· ἄρθρα γὰρ πέπηγέ μου. καὶ τοὺσ σθένοντασ γὰρ καθαιροῦσιν τύχαι. φεῦ· αὐτοῦ γενοίμην πέτροσ ἀμνήμων κακῶν. παῦσαι· δίδου δὲ χεῖρ’ ὑπηρέτῃ φίλῳ. ἀλλ’ αἷμα μὴ σοῖσ ἐξομόρξωμαι πέπλοισ. ἔκμασσε, φείδου μηδέν· οὐκ ἀναίνομαι. παίδων στερηθεὶσ παῖδ’ ὅπωσ ἔχω σ’ ἐμόν. δίδου δέρῃ σὴν χεῖρ’, ὁδηγήσω δ’ ἐγώ. ζεῦγόσ γε φίλιον· ἅτεροσ δὲ δυστυχήσ. ὦ πρέσβυ, τοιόνδ’ ἄνδρα χρὴ κτᾶσθαι φίλον. ἡ γὰρ τεκοῦσα τόνδε πατρὶσ εὔτεκνοσ. Θησεῦ, πάλιν με στρέψον, ὡσ ἴδω τέκνα. ὡσ δὴ τί; φίλτρον τοῦτ’ ἔχων ῥᾴων ἔσῃ; ποθῶ· πατρόσ τε στέρνα προσθέσθαι θέλω. ἰδοὺ τάδ’, ὦ παῖ· τἀμὰ γὰρ σπεύδεισ φίλα. οὕτωσ πόνων σῶν οὐκέτι μνήμην ἔχεισ; ἅπαντ’ ἐλάσσω κεῖνα τῶνδ’ ἔτλην κακά. εἴ σ’ ὄψεταί τισ θῆλυν ὄντ’, οὐκ αἰνέσει. ζῶ σοι ταπεινόσ; ἀλλὰ πρόσθεν οὐ δοκῶ. ἄγαν γ’· ὁ κλεινὸσ Ἡρακλῆσ οὐκ εἶ νοσῶν. σὺ ποῖοσ ἦσθα νέρθεν ἐν κακοῖσιν ὤν; ὡσ ἐσ τὸ λῆμα παντὸσ ἦν ἥσσων ἀνήρ. πῶσ οὖν ἔτ’ εἴπησ ὅτι συνέσταλμαι κακοῖσ; πρόβαινε. χαῖρ’, ὦ πρέσβυ. καὶ σύ μοι, τέκνον. θάφθ’ ὥσπερ εἶπον παῖδασ. ἐμὲ δὲ τίσ, τέκνον; ἐγώ. πότ’ ἐλθών; ἡνίκ’ ἂν θάψῃσ τέκνα. πῶσ; εἰσ Ἀθήνασ πέμψομαι Θηβῶν ἄπο. ἀλλ’ ἐσκόμιζε τέκνα δυσκόμιστα γῇ· ἡμεῖσ δ’ ἀναλώσαντεσ αἰσχύναισ δόμον, Θησεῖ πανώλεισ ἑψόμεσθ’ ἐφολκίδεσ. ὅστισ δὲ πλοῦτον ἢ σθένοσ μᾶλλον φίλων ἀγαθῶν πεπᾶσθαι βούλεται, κακῶσ φρονεῖ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION