Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, Ιὤνοσ τοῦ Χίου, Ελεγείων

(작자 미상, 비가, Ιὤνοσ τοῦ Χίου, Ελεγείων)

τᾧ δ’ ἡμετέρῳ χορῷ οἶνοσ φίλοσ θυρσοφόροσ μέγα πρεσβεύων Διόνυσοσ’ φησιν Ιὤν ὁ Χῖοσ ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ· ἁὕτη γὰρ’ κτλ. . . . . ἡμετέρῳ δὲ χορῷ οἶνοσ φυρσοφόροσ, μέγα, πρεσβεύων Διόνυσοσ· αὕτη γὰρ πρόφασισ παντοδαπῶν λογίων, ᾗ τε Πανελλήνων ἀγοραὶ θαλίαι τε ἀνάκτων, ἐξ οὗ βοτρυόεσσ’ οἰνὰσ ὑποχθόνιον πτόρθον ἀνασχομένη θαλερῷ ἐπορέξατο πήχει αἰθέροσ, ὀφθαλμῶν δ’ ἐξέθορον πυκινοὶ παῖδεσ φωνήεντεσ, ὅταν πέσῃ ἄλλοσ ἐ’ ἄλλῳ, πρὶν δὲ σιωπῶσιν, παυσάμενοι δὲ βοῆσ νέκταρ ἀμέλγονται ποτὸν ὄλβιον ἀνθρώποισιν ξυνόν, τοῦ χαίρειν φάρμακον αὐτοφυέσ· τοῦ θαλίαι φίλα τέκνα φιλοφροσύναι τε χοροίτε· τῶν < δ’> ἀγαθῶν βασιλεὺσ οἶνοσ ἔδειξε φύσιν. τοῦ σὺ πάτερ Διόνυσε, φιλοστεφάνοισιν ἀρέσκων ἀνδράσιν εὐθύμων συμποσίων πρύτανι, χαῖρε· δίδου δ’ αἰῶνα, καλῶν ἐπιήρανε ἔργων, πίνειν καὶ παίζειν καὶ τὰ δίκαια φρονεῖν. καὶ Ιὤν δ’ ὁ Χῖόσ φησιν· χαιρέτω ἡμέτεροσ βασιλεὺσ σωτήρ τε πατήρ τε· ἡμῖν δὲ κρητῆρ’ οἰνοχόοι φέραπεσ κιρνάντεσ προχέοιεν ἐν ἀργυρέαισ· ὁ δὲ χρυσὸσ οἶνον ἔχων χειρῶν νιζέτω εἰσ ἔδαφοσ. σπένδοντεσ δ’ ἁγνῶσ Ἡρακλέϊ τ’ Ἀλκμήνῃ τε Προκλέϊ Περσείδαισ τ’ ἐκ Διὸσ ἀρχόμενοι πίνωμεν, παίζωμεν, ἴτω διὰ νυκτὸσ ἀοιδή, ὀρχείσθω τισ, ἑκὼν δ’ ἄρχε φιλοφροσύνησ· ὅντινα δ’ εὐειδὴσ μίμνει θήλεια πάρευνοσ, κεῖνοσ τῶν ἄλλων κυδρότερον πιέτω. π. τόνου· ἐπὶ μὲν οὖν τοῦ φθόγγου χρῶνται τῷ ὀνόματι οἱ λέγοντεσ ἑπτάτονον τὴν φόρμιγγα, καθάπερ Τέρπανδροσ καὶ Ιὤν. ὁ μὲν γάρ φησιν· . . ὁ δέ· Ἑνδεκάχορδε λύρα, δεκαβάμονα τάξιν ἔχοισα εἰσ συμφωνούσασ Ἁρμονίασ τριόδουσ, πρὶν μέν σ’ ἑπτάτονον ψάλλον διὰ τέσσαρα πάντεσ Ἕλληνεσ σπανίαν μοῦσαν ἀειράμενοι . . π. φερεκύδου· Ιὤν δ’ ὁ Χῖοσ περὶ αὐτοῦ φησιν· ὣσ ὁ μὲν ἠνορέῃ τε κεκασμένοσ ἠδὲ καὶ αἰδοῖ καὶ φθίμενοσ ψυχῇ τερπνὸν ἔχει βίοτον, εἴπερ Πυθαγόρησ ἐτύμωσ ὁ σοφὸσ περὶ πάντων ἀνθρώπων γνώμασ εἶδε καὶ ἐξέμαθεν. ὅτι εἴρηται ἀρρενικῶσ . . ὁ ὀρίγανοσ . . Ιὤν· αὐτὰρ ὅ γ’ ἐμμαπέωσ τὸν ὀρίγανον ἐν χερὶ κεύθει. ἔνιοι δὲ καὶ τεκεῖν ἐκ Θησέωσ Ἀριάδνην Οἰνοπίωνα καὶ Στάφυλον, ὧν καὶ Ιὤν ὁ Χῖοσ περὶ τῆσ ἑαυτοῦ πατρίδοσ λέγων· τήν ποτε Θησεΐδησ ἔκτισεν Οἰνοπίων π. Ιὤνοσ· καὶ αὐτὸσ δὲ ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ ἐρᾶν μὲν ὁμολογεῖ Χρυσίλλησ τῆσ Κορινθίασ Τελέου δὲ θυγατρόσ, ἧσ καὶ Περικλέα τὸν Ὀλύμπιον ἐρᾶν φησι Τηλεκλείδησ ἐν Ἡσιόδοισ. ὁ δὲ ποιητὴσ Ιὤν μοθωνικήν φησι τὴν ὁμιλίαν καὶ ὑπότυφον εἶναι τοῦ Περικλέουσ καὶ ταῖσ μεγαλαυχίαισ αὐτοῦ πολλὴν ὑπεροψίαν ἀναμεμεῖχθαι καὶ περιφρόνησιν τῶν ἄλλων· ἐπαινεῖ δὲ τὸ Κίμωνοσ ἐμμελὲσ καὶ ὑγρὸν καὶ μεμουσώμενον ἐν ταῖσ συμπεριφοραῖσ. ἀλλ’ Ιὤνα μὲν ὥσπερ τραγικὴν διδασκαλίαν ἀξιοῦντα τὴν ἀρετὴν ἔχειν τι πάντωσ καὶ σατυρικὸν μέροσ ἐῶμεν . . .

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION