Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἰταλιώτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Ἰταλιώτης Ἰταλιώτου

Structure: Ἰταλιωτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: from I)tali/a

Sense

  1. an Italiote

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • λέγεται δὲ καὶ τῆσ ἐπὶ Σάγρᾳ ποταμῷ μάχησ Ἰταλιωτῶν αὐθημερὸν ἐν Πελοποννήσῳ λόγον γενέσθαι, καὶ Πλαταιᾶσι τῆσ ἐν Μυκάλῃ πρὸσ Μήδουσ. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 25 1:1)
  • τοῖσ πρωτεύουσιν Ἰταλιωτῶν. (Plutarch, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 1 18:1)
  • δίων μὲν γὰρ δή, μάλ’ εὐμαθὴσ ὢν πρόσ τε τἆλλα καὶ πρὸσ τοὺσ τότε ὑπ’ ἐμοῦ λόγουσ γενομένουσ, οὕτωσ ὀξέωσ ὑπήκουσεν καὶ σφόδρα, ὡσ οὐδεὶσ πώποτε ὧν ἐγὼ προσέτυχον νέων, καὶ τὸν ἐπίλοιπον βίον ζῆν ἠθέλησεν διαφερόντωσ τῶν πολλῶν Ἰταλιωτῶν τε καὶ Σικελιωτῶν, ἀρετὴν περὶ πλείονοσ ἡδονῆσ τῆσ τε ἄλλησ τρυφῆσ ἠγαπηκώσ· (Plato, Epistles, Letter 7 25:2)
  • τοῦτο τῆσ μάχησ ἐκείνησ λαβούσησ τὸ πέρασ, ἡ μὲν ἀρχὴ παντάπασιν ἡ Περσῶν ἐδόκει καταλελύσθαι, βασιλεὺσ δὲ τῆσ Ἀσίασ Ἀλέξανδροσ ἀνηγορευμένοσ ἔθυε τοῖσ θεοῖσ μεγαλοπρεπῶσ καὶ τοῖσ φίλοισ ἐδωρεῖτο πλούτουσ καὶ οἴκουσ καὶ ἡγεμονίασ, φιλοτιμούμενοσ δὲ πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ἔγραψε τὰσ τυραννίδασ πάσασ καταλυθῆναι καὶ πολιτεύειν αὐτονόμουσ, ἰδίᾳ δὲ Πλαταιεῦσι τὴν πόλιν ἀνοικοδομεῖν, ὅτι τὴν χώραν οἱ πατέρεσ αὐτῶν ἐναγωνίσασθαι τοῖσ Ἕλλησιν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ παρέσχον, ἔπεμψε δὲ καὶ Κροτωνιάταισ εἰσ Ἰταλίαν μέροσ τῶν λαφύρων, τὴν Φαΰλλου τοῦ ἀθλητοῦ τιμῶν προθυμίαν καὶ ἀρετήν, ὃσ περὶ τὰ Μηδικά τῶν ἄλλων Ἰταλιωτῶν ἀπεγνωκότων τοὺσ Ἕλληνασ ἰδιόστολον ἔχων ναῦν ἔπλευσεν εἰσ Σαλαμῖνα, τοῦ κινδύνου τι μεθέξων. (Plutarch, Alexander, chapter 34 1:1)
  • ἐστρατεύσατο δὲ πρώτην στρατείαν ἔτι μειράκιον, ὅτε Ταρκυνίῳ τῷ βασιλεύσαντι τῆσ Ῥώμησ, εἶτα ἐκπεσόντι, μετὰ πολλὰσ μάχασ καὶ ἥττασ ὥσπερ ἔσχατον κύβον ἀφιέντι πλεῖστοι μὲν Λατίνων, πολλοὶ δὲ καὶ τῶν ἄλλων Ἰταλιωτῶν συνελάμβανον καὶ συγκατῆγον ἐπὶ τὴν Ῥώμην, οὐκ ἐκείνῳ χαριζόμενοι μᾶλλον ἢ φόβῳ τὰ Ῥωμαίων αὐξόμενα καὶ φθόνῳ καταβάλλοντεσ. (Plutarch, Lives, chapter 3 1:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION