Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἰταλιώτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Ἰταλιώτης Ἰταλιώτου

Structure: Ἰταλιωτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: from I)tali/a

Sense

  1. an Italiote

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῶν δὲ νόμων οὓσ εἰσέφερε τῷ δήμῳ χαριζόμενοσ καὶ καταλύων τὴν σύγκλητον, ὁ μὲν ἦν κληρουχικὸσ ἀνανέμων τοῖσ πένησι τὴν δημοσίαν, ὁ δὲ στρατιωτικόσ ἐσθῆτά τε κελεύων δημοσίᾳ χορηγεῖσθαι καὶ μηδὲν εἰσ τοῦτο τῆσ μισθοφορᾶσ ὑφαιρεῖσθαι τῶν στρατευομένων, καὶ νεώτερον ἐτῶν ἑπτακαίδεκα μὴ καταλέγεσθαι στρατιώτην δὲ συμμαχικόσ ἰσοψήφουσ ποιῶν τοῖσ πολίταισ τοὺσ Ἰταλιώτασ. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 5 1:1)
  • ἦν δὲ θορυβώδησ, καὶ μισούμενοσ μὲν ὑπὸ τῆσ βουλῆσ ἄντικρυσ, ὕποπτοσ δὲ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὡσ τὰ συμμαχικὰ διακινῶν καὶ παροξύνων κρύφα τοὺσ Ἰταλιώτασ πρὸσ ἀπόστασιν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 10 3:2)
  • βασιλεὺσ μὲν Πύρροσ τὴν Μακεδονικὴν φάλαγγα πρώτην ἔταξεν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατοσ καὶ μετ’ αὐτὴν τοὺσ ἐκ τοῦ Τάραντοσ μισθοφόρουσ Ἰταλιώτασ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 12)
  • Ἰταλιώτασ δὲ σύμπαντασ τῶν Πυθαγορικῶν, τοσοῦτον χρόνον εὐδαιμονήσαντασ καὶ μετὰ πλείστησ ὁμονοίασ καὶ εἰρήνησ πολιτευσαμένουσ, ὅσον ἐκεῖνοι χρόνον τὰσ πόλεισ διεῖπον. (Dio, Chrysostom, Orationes, 11:4)
  • ταῦτα δὲ λέγει διδάσκων καὶ παραινῶν , ἐπεὶ τροφῆσ γε παντοίασ καὶ πολυτελείασοὐκ ἐτύγχανεν ἄπειροσ ὤν, ὥστε τοὺσ περὶ ταῦτα νῦν ἐπτοημένουσ Πέρσασ καὶ Σύρουσ καὶ τῶν Ἑλλήνων Ἰταλιώτασ καὶ Ιὤνασ μηδὲ ἐγγὺσ ἐφικνεῖσθαι τῆσ παρ’ Ὁμήρῳ χορηγίασ καὶ ἁβρότητοσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 59:3)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION