Lysias, Speeches, Κατὰ Ἐργοκλέουσ ἐπίλογος 17:

ἐγὼ μὲν οὖν ταῦθ’ ὑμῖν παρακελεύομαι· ὑμᾶσ δὲ χρὴ εἰδέναι ὅτι, ἐὰν μὲν ἐμοὶ πεισθῆτε, εὖ περὶ αὑτῶν βουλεύσεσθε, εἰ δὲ μή, χείροσι τοῖσ ἄλλοισ πολίταισ χρήσεσθε. ἔτι δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐὰν αὐτῶν ἀποψηφίσησθε, οὐδεμίαν ὑμῖν εἴσονται χάριν, ἀλλὰ τοῖσ ἀνηλωμένοισ καὶ τοῖσ χρήμασιν οἷσ ὑφῄρηνται· ὥστε τὴν μὲν ἔχθραν ὑμῖν αὐτοῖσ καταλείψετε, τῆσ δὲ σωτηρίασ ἐκείνοισ εἴσονται χάριν.