Lysias, Speeches, Πρὸσ τὴν εἰσαγγελίαν περὶ τοῦ μὴ δίδοσθαι τῷ ἀδυνάτῳ ἀργύριον 15:

καίτοι πῶσ οὐκ ἄτοπόν ἐστιν, ὦ βουλή, τοῦτον ἄν, εἰ μὲν ἐπ’ ἀστράβησ ὀχούμενον ἑώρα με, σιωπᾶν τί γὰρ ἂν καὶ ἔλεγεν; , ὅτι δ’ ἐπὶ τοὺσ ᾐτημένουσ ἵππουσ ἀναβαίνω, πειρᾶσθαι πείθειν ὑμᾶσ ὡσ δυνατόσ εἰμι; καὶ ὅτι μὲν δυοῖν βακτηρίαιν χρῶμαι, τῶν ἄλλων μιᾷ χρωμένων, μὴ κατηγορεῖν ὡσ καὶ τοῦτο τῶν δυναμένων ἐστιν· ὅτι δ’ ἐπὶ τοὺσ ἵππουσ ἀναβαίνω, τεκμηρίῳ χρῆσθαι πρὸσ ὑμᾶσ ὡσ εἰμὶ τῶν δυναμένων; οἷσ ἐγώ διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν ἀμφοτέροισ χρῶμαι.