Lysias, Speeches, Ὑπὲρ τῶν Ἀριστοφάνουσ χρημάτων, πρὸσ τὸ δημόσιον 70:

περὶ μὲν οὖν αὐτῆσ τῆσ γραφῆσ, καὶ ᾧ τρόπῳ κηδεσταὶ ἡμῖν ἐγένοντο, καὶ ὅτι οὐκ ἐξήρκει τὰ ἐκείνου εἰσ τὸν ἔκπλουν, ἀλλὰ καὶ ὡσ ἄλλοθεν προσεδανείσατο ἀκηκόατε καὶ μεμαρτύρηται ὑμῖν· περὶ δ’ ἐμαυτοῦ βραχέα βούλομαι ὑμῖν εἰπεῖν. ἐγὼ γὰρ ἔτη γεγονὼσ ἤδη τριάκοντα οὔτε τῷ πατρὶ οὐδὲν πώποτε ἀντεῖπον, οὔτε τῶν πολιτῶν οὐδείσ μοι ἐνεκάλεσεν, ἐγγύσ τε οἰκῶν τῆσ ἀγορᾶσ οὔτε πρὸσ δικαστηρίῳ οὔτε πρὸσ βουλευτηρίῳ ὤφθην οὐδεπώποτε, πρὶν ταύτην τὴν συμφορὰν γενέσθαι. περὶ μὲν οὖν ἐμαυτοῦ τοσαῦτα λέγω, περὶ δὲ τοῦ πατρόσ, ἐπειδὴ ὥσπερ ἀδικοῦντοσ αἱ κατηγορίαι γεγένηνται, συγγνώμην ἔχετε, ἐὰν λέγω ἃ ἀνήλωσεν εἰσ τὴν πόλιν καὶ εἰσ τοὺσ φίλουσ·