Lysias, Speeches, Περὶ τῆσ δημεύσεωσ <τῶν tou= Niki/ou a)de/lfou e)pi/logos> 35:

ἡμεῖσ τοίνυν, ὑεῖσ ὄντεσ καὶ συγγενεῖσ τῶν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ προκεκινδυνευκότων, ἀπαιτοῦμεν ὑμᾶσ νυνὶ ταύτην τὴν χάριν, καὶ ἀξιοῦμεν μὴ ἀδίκωσ ἡμᾶσ ἀπολέσαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον βοηθεῖν τοῖσ τῶν αὐτῶν μετασχοῦσι συμφορῶν. ἐγὼ μὲν οὖν καὶ δέομαι καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω, καὶ τούτων παρ’ ὑμῶν τυγχάνειν ἀξιῶ· οὐ γὰρ περὶ μικρῶν κινδυνεύομεν, ἀλλὰ περὶ τῶν ὄντων ἁπάντων.