Lysias, Speeches, Κατὰ Ἀγοράτου ἐνδείξεως 119:

πυνθάνομαι δ’ αὐτὸν καὶ περὶ τῶν ὁρ́κων καὶ περὶ τῶν συνθηκῶν μέλλειν λέγειν, ὡσ παρὰ τοὺσ ὁρ́κουσ καὶ τὰσ συνθήκασ ἀγωνίζεται ἃσ συνεθέμεθα πρὸσ τοὺσ ἐν ἄστει οἱ ἐν τῷ Πειραιεῖ. σχεδὸν μὲν οὖν τούτοισ ἰσχυριζόμενοσ ὁμολογεῖ ἀνδροφόνοσ εἶναι· ἐμποδὼν γοῦν ἢ ὁρ́κουσ ἢ συνθήκασ ἢ χρόνον ἢ <τὸ> ἐπ’ αὐτοφώρῳ τι ποιεῖται, αὐτῷ δὲ τῷ πράγματι οὔ τι πιστεύει καλῶσ ἀγωνιεῖσθαι.