Lysias, Speeches, Κατὰ θεομνήστου, Α 47:

ἀκούω δ’ αὐτόν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπὶ τοῦτον τὸν λόγον τρέπεσθαι, ὡσ ὀργισθεὶσ εἴρηκε ταῦτα ἐμοῦ μαρτυρήσαντοσ τὴν αὐτὴν μαρτυρίαν Διονυσίῳ. ὑμεῖσ δ’ ἐνθυμεῖσθε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι ὁ νομοθέτησ οὐδεμίαν ὀργῇ συγγνώμην δίδωσιν, ἀλλὰ ζημιοῖ τὸν λέγοντα, ἐὰν μὴ ἀποφαίνῃ ὡσ ἔστιν ἀληθῆ τὰ εἰρημένα. ἐγὼ δὲ δὶσ ἤδη περὶ τούτου μεμαρτύρηκα· οὐ γὰρ πω ᾔδη ὅτι ὑμεῖσ τοὺσ μὲν ἰδόντασ τιμωρεῖσθε, τοῖσ δὲ ἀποβαλοῦσι συγγνώμην ἔχετε.