Lysias, Speeches, Ἀρεοπαγιτικὸσ περὶ τοῦ σηκοῦ ἀπολογία 21:

πῶσ δ’ οὐκ ἂν ἦ ἀθλιώτατοσ ἀνθρώπων ἁπάντων, εἰ τοὺσ ἐμαυτοῦ θεράποντασ μηκέτι δούλουσ ἔμελλον ἕξειν ἀλλὰ δεσπότασ τὸν λοιπὸν βίον, τοιοῦτον ἔργον συνειδότασ; ὥστε εἰ καὶ τὰ μέγιστα εἰσ ἐμὲ ἐξημάρτανον, οὐκ ἂν οἱο͂́ν τε ἦν δίκην με παρ’ αὐτῶν λαμβάνειν· εὖ γὰρ ἂν ᾔδη ὅτι ἐπ’ ἐκείνοισ ἦν καὶ ἐμὲ τιμωρήσασθαι καὶ αὐτοῖσ μηνύσασιν ἐλευθέροισ γενέσθαι.