Lysias, Speeches, Ἐπιτάφιοσ τοῖσ Κορινθίων βοηθοῖς 30:

οἱ μὲν τοίνυν ταῦτα διενοοῦντο· οἱ δ’ ἡμέτεροι πρόγονοι οὐ λογισμῷ εἰδότεσ τοὺσ ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνουσ, ἀλλὰ νομίζοντεσ τὸν εὐκλεᾶ θάνατον ἀθάνατον περὶ τῶν ἀγαθῶν καταλείπειν λόγον, οὐκ ἐφοβήθησαν τὸ πλῆθοσ τῶν ἐναντίων, ἀλλὰ τῇ αὑτῶν ἀρετῇ μᾶλλον ἐπίστευσαν. καὶ αἰσχυνόμενοι ὅτι ἦσαν οἱ βάρβαροι αὐτῶν ἐν τῇ χώρᾳ, οὐκ ἀνέμειναν πυθέσθαι οὐδὲ βοηθῆσαι τοὺσ συμμάχουσ, οὐδ’ ᾠήθησαν δεῖν ἑτέροισ τῆσ σωτηρίασ χάριν εἰδέναι, ἀλλὰ σφίσιν αὐτοῖσ τοὺσ ἄλλουσ Ἕλληνασ.