Lysias, Speeches, Ἐπιτάφιοσ τοῖσ Κορινθίων βοηθοῖς 2:

εἰ μὲν ἡγούμην οἱο͂́ν τε εἶναι, ὦ παρόντεσ ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ, λόγῳ δηλῶσαι τὴν τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν, ἐμεμψάμην ἂν τοῖσ ἐπαγγείλασιν ἐπ’ αὐτοῖσ ἐξ ὀλίγων ἡμερῶν λέγειν· ἐπειδὴ δὲ πᾶσιν ἀνθρώποισ ὁ πᾶσ χρόνοσ οὐχ ἱκανὸσ λόγον ἴσον παρασκευάσαι τοῖσ τούτων ἔργοισ, διὰ τοῦτο καὶ ἡ πόλισ μοι δοκεῖ, προνοουμένη τῶν ἐνθάδε λεγόντων, ἐξ ὀλίγου τὴν πρόσταξιν ποιεῖσθαι, ἡγουμένη οὕτωσ ἂν μάλιστα συγγνώμησ αὐτοὺσ παρὰ τῶν ἀκουσάντων τυγχάνειν.