Lysias, Speeches, Κατὰ Ἀλκιβιάδου λιποταξίου 3:

οὐ γὰρ μικρὰ τὰ ἁμαρτήματα οὐδὲ συγγνώμησ ἄξια, οὐδ’ ἐλπίδα παρέχοντα ὡσ ἔσται τοῦ λοιποῦ βελτίων, ἀλλ’ οὕτω πεπραγμένα καὶ εἰσ τοσοῦτον κακίασ ἀφιγμένα, ὥστ’ ἐπ’ ἐνίοισ ὧν οὗτοσ φιλοτιμεῖται <καὶ> τοὺσ ἐχθροὺσ αἰσχύνεσθαι. ἐγὼ μέντοι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ πρότερον πρὸσ τοὺσ πατέρασ ἡμῖν διαφορᾶσ ὑπαρχούσησ, καὶ πάλαι τοῦτον πονηρὸν ἡγούμενοσ, καὶ νῦν ὑπ’ αὐτοῦ πεπονθὼσ κακῶσ, πειράσομαι ὑπὲρ πάντων τῶν πεπραγμένων μεθ’ ὑμῶν αὐτὸν τιμωρήσασθαι.