Lysias, Speeches, Κατὰ θεομνήστου, Α 44:

ἆρ’ ἄξιον ὀργισθῆναι τῷ <τοιαῦτ’> εἰρηκότι καὶ βοηθῆσαι τῷ πατρί, ὡσ καὶ ἐκείνου κακῶσ ἀκηκοότοσ; τί γὰρ ἂν τούτου ἀνιαρότερον γένοιτο αὐτῷ, ἢ τεθνάναι μὲν ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, αἰτίαν δ’ ἔχειν ὑπὸ τῶν παίδων <ἀνῃρῆσθαι>; οὗ ἔτι καὶ νῦν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῆσ ἀρετῆσ τὰ μνημεῖα πρὸσ τοῖσ ὑμετέροισ <ἱεροῖσ> ἀνάκειται, τὰ δὲ τούτου καὶ τοῦ τούτου πατρὸσ τῆσ κακίασ πρὸσ τοῖσ τῶν πολεμίων· οὕτω σύμφυτοσ αὐτοῖσ ἡ δειλία.