Plutarch, De fraterno amore, section 21 1:

ἀγαμίαν δ’ ἀδελφοῦ καὶ ἀπαιδίαν μάλιστα δυσχεραίνειν καὶ παρακαλοῦντα καὶ λοιδοροῦντα συνελαύνειν πανταχόθεν εἰσ γάμον καὶ συνειργνύναι νομίμοισ κηδεύμασι· κτησαμένου δὲ παῖδασ ἐμφανέστερον χρῆσθαι τῇ τε πρὸσ αὐτὸν εὐνοίᾳ καὶ τῇ πρὸσ τὴν γυναῖκα τιμῇ· τοῖσ δὲ παισὶν εὔνουν μὲν ὥσπερ ἰδίοισ, ἤπιον δὲ μᾶλλον εἶναι καὶ μειλίχιον, ὅπωσ ἁμαρτάνοντεσ οἱᾶ νέοι μὴ δραπετεύωσι μηδὲ καταδύωνται διὰ φόβον πατρὸσ ἢ μητρὸσ εἰσ ὁμιλίασ φαύλασ καὶ ὀλιγώρουσ, ἀλλ’ ἀποστροφὴν καὶ καταφυγὴν ἅμα νουθετοῦσαν εὐνοίᾳ καὶ παραιτουμένην ἔχωσιν.