Plutarch, De fraterno amore, section 8 3:

τοὺσ μὲν γὰρ ἀλλοτρίουσ, ὡσ ἔλεγε Θεόφραστοσ, οὐ φιλοῦντα δεῖ κρίνειν ἀλλὰ κρίναντα φιλεῖν· ὅπου δ’ ἡ φύσισ ἡγεμονίαν τῇ κρίσει πρὸσ εὔνοιαν οὐ δίδωσιν οὐδ’ ἀναμένει τὸν θρυλούμενον τῶν ἁλῶν μέδιμνον ἀλλὰ συγγεγέννηκε τὴν ἀρχὴν τῆσ φιλίασ, ἐνταῦθα δεῖ μὴ πικροὺσ εἶναι μηδ’ ἀκριβεῖσ τῶν ἁμαρτημάτων ἐξεταστάσ. νυνὶ δὲ τί ἂν λέγοισ, εἰ ξένων ἀνθρώπων καὶ ἀλλοτρίων ἐκ πότου τινὸσ ἢ παιδιᾶσ ἢ παλαίστρασ προσφθαρέντων ἁμαρτήματα ῥᾳδίωσ ἔνιοι φέροντεσ καὶ ἡδόμενοι, δύσκολοι καὶ ἀπαραίτητοι πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ εἰσιν;