Pausanias, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 20

(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 20)

ἔστι δὲ ἐνταῦθα καὶ ἄλλα ἀναθήματα, κλίνη τε μέγεθοσ οὐ μεγάλη, τὰ πολλὰ ἐλέφαντι κεκοσμημένη, καὶ ὁ Ἰφίτου δίσκοσ καὶ τράπεζα ἐφ’ ἧσ προτίθενται τοῖσ νικῶσιν οἱ στέφανοι. τὴν μὲν δὴ Ἱπποδαμείασ λέγουσιν εἶναι παίγνιον· ὁ δὲ τοῦ Ἰφίτου δίσκοσ τὴν ἐκεχειρίαν, ἣν ἐπὶ τοῖσ Ὀλυμπίοισ ἐπαγγέλλουσιν Ἠλεῖοι, ταύτην οὐκ ἐσ εὐθὺ ἔχει γεγραμμένην, ἀλλὰ ἐσ κύκλου σχῆμα περίεισιν ἐπὶ τῷ δίσκῳ τὰ γράμματα. ἡ τράπεζα δὲ ἐλέφαντοσ μὲν πεποίηται καὶ χρυσοῦ, Κωλώτου δέ ἐστιν ἔργον·

εἶναι δέ φασιν ἐξ Ἡρακλείασ τὸν Κωλώτην, οἱ δὲ πολυπραγμονήσαντεσ σπουδῇ τὰ ἐσ τοὺσ πλάστασ Πάριον ἀποφαίνουσιν ὄντα αὐτόν, μαθητὴν Πασιτέλουσ, Πασιτέλη δὲ αὐτὸν διδαχθῆναι . καὶ Ἥρα τε καὶ Ζεὺσ καὶ θεῶν Μήτηρ καὶ Ἑρμῆσ καὶ Ἀπόλλων μετὰ Ἀρτέμιδοσ πεποίηται· ὄπισθε δὲ ἡ διάθεσίσ ἐστιν ἡ τοῦ ἀγῶνοσ. κατὰ δὲ ἑκατέραν πλευρὰν τῇ μὲν Ἀσκληπιὸσ καὶ τῶν Ἀσκληπιοῦ θυγατέρων Ὑγεία ἐστίν, ἔτι δὲ καὶ Ἄρησ καὶ Ἀγὼν παρ’ αὐτόν, τῇ δὲ Πλούτων καὶ Διόνυσοσ Περσεφόνη τε καὶ Νύμφαι, σφαῖραν αὐτῶν ἡ ἑτέρα φέρουσα·

αὐτῇ τὸν καλούμενον Αἵδην κεκλεῖσθαί τε ὑπὸ τοῦ Πλούτωνοσ καὶ ὡσ ἐπάνεισιν οὐδεὶσ αὖθισ ἐξ αὐτοῦ.

λόγον δέ, ὃν Ἀρίσταρχοσ ἔλεγεν ὁ τῶν Ὀλυμπίασιν ἐξηγητήσ, οὔ με εἰκὸσ ἦν παριδεῖν·

ὃσ ἐπὶ τῆσ ἡλικίασ ἔφη τῆσ ἑαυτοῦ τὸν ὄροφον τοῦ Ἡραίου πεπονηκότα ἐπανορθουμένων Ἠλείων ὁπλίτου νεκρὸν τραύματα ἔχοντα μεταξὺ ἀμφοτέρων εὑρεθῆναι, τῆσ τε ἐσ εὐπρέπειαν στέγησ καὶ τῆσ ἀνεχούσησ τὸν κέραμον· τοῦτον τὸν ἄνδρα μαχέσασθαι τὴν μάχην τὴν ἐντὸσ Ἄλτεωσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ Ἠλείων. καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν θεῶν τὰ ἱερὰ καὶ ἐσ πάντα ὁμοίωσ τὰ ὑψηλὰ ἐπαναβαίνοντεσ ἠμύνοντο οἱ Ἠλεῖοι.

οὗτοσ δ’ οὖν ὁ ἀνὴρ ἐφαίνετο ἡμῖν ὑποδῦναι μὲν ἐνταῦθα λιποψυχήσασ ὑπὸ τραυμάτων· ὡσ δὲ ἀφῆκε τὴν ψυχήν, οὐκ ἔμελλεν ἄρα οὔτε πνῖγοσ θέρουσ οὔτε ἐν χειμῶνι κρυμὸσ ἔσεσθαι τῷ νεκρῷ βλάβοσ ἅτε ἐν σκέπῃ πάσῃ κειμένῳ. ἔλεγε δὲ καὶ τόδε ἔτι ὁ Ἀρίσταρχοσ, ὡσ ἐκκομίσαιντο ἐσ τὸ ἐκτὸσ τῆσ Ἄλτεωσ τὸν νεκρὸν καὶ ὁμοῦ τοῖσ ὅπλοισ γῇ κρύψαιεν. ἣν δὲ καλοῦσιν Οἰνομάου κίονα καὶ οἱ Ἠλεῖοι καλοῦσιν, ἔστι μὲν πρὸσ τὸ ἱερὸν τοῦ Διὸσ ἰόντι ἀπὸ τοῦ μεγάλου βωμοῦ·

τέσσαρεσ δέ εἰσιν ἐν ἀριστερᾷ κίονεσ καὶ ἐπ’ αὐτῶν ὄροφοσ, πεποίηνται δὲ ἔρυμα εἶναι ξυλίνῳ κίονι πεπονηκότι ὑπὸ τοῦ χρόνου καὶ τὰ πολλὰ ὑπὸ δεσμῶν συνεχομένῳ. οὗτοσ ὁ κίων ἐν οἰκίᾳ τοῦ Οἰνομάου, καθὰ λέγουσιν, εἱστήκει· κεραυνώσαντοσ δὲ τοῦ θεοῦ τὴν μὲν ἄλλην ἠφάνισεν οἰκίαν τὸ πῦρ, ὑπελίπετο δὲ τὸν κίονα ἐξ ἁπάσησ μόνον. πινάκιον δὲ πρὸ αὐτοῦ χαλκοῦν ἐλεγεῖα ἔχει γεγραμμένα·

καὶ γὰρ ἐγὼ κεινῶν εἴμ’ ὦ ξένε λείψανον οἴκων,στυλὶσ ἐν Οἰνομάου πρίν ποτ’ ἐοῦσα δόμοισ·

νῦν δὲ παρὰ Κρονίδην κεῖμαι τάδ’ ἔχουσα τὰ δεσμὰτίμιοσ· οὐδ’ ὀλοὴ δαίσατο φλόξ με πυρόσ. συνέβη δὲ καὶ ἄλλο κατ’ ἐμὲ τοιόνδε. ἀνὴρ βουλῆσ τῆσ Ῥωμαίων ἀνείλετο Ὀλυμπικὴν νίκην·

ἐθέλων δὲ ὑπολιπέσθαι τῆσ νίκησ ὑπόμνημα χαλκῆν εἰκόνα <σὺν> ἐπιγράμματι, ὤρυσσεν ἐσ ποίησιν βάθρου· καὶ ὡσ ἐγένετο ἐγγύτατα τὸ ὄρυγμα αὐτῷ τῆσ τοῦ Οἰνομάου κίονοσ, ἐνταῦθα εὑρ́ισκον οἱ ὀρύσσοντεσ καὶ ὅπλων καὶ χαλινῶν καὶ ψαλίων θραύματα. ταῦτα μὲν δὴ αὐτὸσ ἑώρων ὀρυσσόμενα·

ναὸν δὲ μεγέθει <οὐ> μέγαν καὶ ἐργασίᾳ Δώριον Μητρῷον καὶ ἐσ ἐμὲ καλοῦσιν ἔτι, τὸ ὄνομα αὐτῷ διασώζοντεσ τὸ ἀρχαῖον· κεῖται δὲ οὐκ ἄγαλμα ἐν αὐτῷ θεῶν Μητρόσ, βασιλέων δὲ ἑστήκασιν ἀνδριάντεσ Ῥωμαίων. ἔστι δὲ ἐντὸσ τῆσ Ἄλτεωσ τό <τε> Μητρῷον καὶ οἴκημα περιφερὲσ ὀνομαζόμενον Φιλιππεῖον· ἐπὶ κορυφῇ δέ ἐστι τοῦ Φιλιππείου μήκων χαλκῆ σύνδεσμοσ ταῖσ δοκοῖσ. τοῦτο τὸ οἴκημα ἔστι μὲν κατὰ τὴν ἔξοδον τὴν κατὰ τὸ πρυτανεῖον ἐν ἀριστερᾷ, πεποίηται δὲ ὀπτῆσ πλίνθου, κίονεσ δὲ περὶ αὐτὸ ἑστήκασι·

Φιλίππῳ δὲ ἐποιήθη μετὰ τὸ ἐν Χαιρωνείᾳ τὴν Ἑλλάδα ὀλισθεῖν. κεῖνται δὲ αὐτόθι Φίλιππόσ τε καὶ Ἀλέξανδροσ, σὺν δὲ αὐτοῖσ Ἀμύντασ ὁ Φιλίππου πατήρ· ἔργα δέ ἐστι καὶ ταῦτα Λεωχάρουσ ἐλέφαντοσ καὶ χρυσοῦ, καθὰ καὶ τῆσ Ὀλυμπιάδοσ καὶ Εὐρυδίκησ εἰσὶν αἱ εἰκόνεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION