Pausanias, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 13

(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 13)

ἔστι δὲ ἐντὸσ τῆσ Ἄλτεωσ καὶ Πέλοπι ἀποτετμημένον τέμενοσ· ἡρώων δὲ τῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ τοσοῦτον προτετιμημένοσ ἐστὶν ὁ Πέλοψ ὑπὸ Ἠλείων ὅσον Ζεὺσ θεῶν τῶν ἄλλων. ἔστιν οὖν τοῦ ναοῦ τοῦ Διὸσ κατὰ δεξιὰν τῆσ ἐσόδου πρὸσ ἄνεμον Βορέαν τὸ Πελόπιον, ἀφεστηκὸσ μὲν τοῦ ναοῦ τοσοῦτον ὡσ μεταξὺ καὶ ἀνδριάντασ καὶ ἀναθήματα ἄλλα ἀνακεῖσθαι, παρήκει δὲ ὡσ ἐπὶ τὸν ὀπισθόδομον ἀπὸ μέσου μάλιστα ἀρξάμενον τοῦ ναοῦ· καὶ λίθων τε θριγκῷ περιέχεται καὶ δένδρα ἐντὸσ πεφυκότα καὶ ἀνδριάντεσ εἰσὶν ἀνακείμενοι, ἔσοδοσ δὲ ἐσ αὐτὸ πρὸσ δυσμῶν ἐστιν ἡλίου. τοῦτο ἀπονεῖμαι τῷ Πέλοπι Ἡρακλῆσ ὁ Ἀμφιτρύωνοσ λέγεται·

τέταρτοσ γὰρ δὴ ἀπόγονοσ καὶ οὗτοσ ἦν Πέλοποσ, λέγεται δὲ καὶ ὡσ ἔθυσεν ἐσ τὸν βόθρον τῷ Πέλοπι. θύουσι δὲ αὐτῷ καὶ νῦν ἔτι οἱ κατὰ ἔτοσ τὰσ ἀρχὰσ ἔχοντεσ· τὸ δὲ ἱερεῖόν ἐστι κριὸσ μέλασ. ξυλεῖ.

ἔστι δὲ ὁ ξυλεὺσ ἐκ τῶν οἰκετῶν τοῦ Διόσ, ἔργον δὲ αὐτῷ πρόσκειται τὰ ἐσ τὰσ θυσίασ ξύλα τεταγμένου λήμματοσ καὶ πόλεσι παρέχειν καὶ ἀνδρὶ ἰδιώτῃ·

τὰ δὲ λεύκησ μόνησ ξύλα καὶ ἄλλου δένδρου ἐστὶν οὐδενόσ· ὃσ δ’ ἂν ἢ αὐτῶν Ἠλείων ἢ ξένων τοῦ θυομένου τῷ Πέλοπι ἱερείου φάγῃ τῶν κρεῶν, οὐκ ἔστιν οἱ ἐσελθεῖν παρὰ τὸν Δία. τὸ δὲ αὐτὸ καὶ ἐν τῇ Περγάμῳ τῇ ὑπὲρ ποταμοῦ Καί̈κου πεπόνθασιν οἱ τῷ Τηλέφῳ θύοντεσ· ἔστι γὰρ δὴ οὐδὲ τούτοισ ἀναβῆναι πρὸ λουτροῦ παρὰ τὸν Ἀσκληπιόν. λέγεται δὲ καὶ τοιοῦτον·

μηκυνομένου τοῦ πρὸσ Ἰλίῳ πολέμου <τοῖσ Ἕλλησιν,> προαγορεῦσαι δὲ αὐτοῖσ τοὺσ μάντεισ ὡσ αἱρήσουσιν οὐ πρότερον τὴν πόλιν, πρὶν ἂν τὰ Ἡρακλέουσ τόξα καὶ ὀστοῦν ἐπαγάγωνται Πέλοποσ. οὕτω δὴ μεταπέμψασθαι μὲν Φιλοκτήτην φασὶν αὐτοὺσ ἐσ τὸ στρατόπεδον, ἀχθῆναι δὲ καὶ τῶν ὀστῶν ὠμοπλάτην σφίσιν ἐκ Πίσησ τῶν Πέλοποσ· ὡσ δὲ οἴκαδε ἐκομίζοντο, ἀπόλλυται περὶ Εὔβοιαν καὶ ἡ ναῦσ ὑπὸ τοῦ χειμῶνοσ ἡ τὸ ὀστοῦν φέρουσα τὸ Πέλοποσ. ἔτεσι δὲ ὕστερον πολλοῖσ μετὰ ἅλωσιν Ἰλίου Δαμάρμενον ἁλιέα ἐξ Ἐρετρίασ ἀφέντα δίκτυον ἐσ θάλασσαν τὸ ὀστοῦν ἑλκύσαι, θαυμάσαντα δὲ αὐτοῦ τὸ μέγεθοσ ἔχειν ἀποκρύψαντα ὑπὸ τὴν ψάμμον.

τέλοσ δὲ αὐτὸν ἀφικέσθαι καὶ ἐσ Δελφούσ, ὅτου τε ἀνδρὸσ τὸ ὀστοῦν εἰή καὶ ὅ τι χρηστέον αὐτῷ διδαχθῆναι δεησόμενον. καί πωσ κατὰ πρόνοιαν τοῦ θεοῦ τηνικαῦτα <πρεσβεία> παρῆν Ἠλείων ἐπανόρθωμα αἰτούντων νόσου λοιμώδουσ·

ἀνεῖπεν οὖν σφισιν ἡ Πυθία, τοῖσ μὲν ἀνασώσασθαι Πέλοποσ τὰ ὀστᾶ, Δαμαρμένῳ δὲ ἀποδοῦναι τὰ εὑρημένα αὐτῷ Ἠλείοισ.

καί οἱ ταῦτα ποιήσαντι ἄλλα τε ἀντέδοσαν Ἠλεῖοι καὶ Δαμάρμενόν τε αὐτὸν καὶ ἀπογόνουσ τοὺσ ἐκείνου φύλακασ σφᾶσ εἶναι τοῦ ὀστοῦ. ἡ δὲ ὠμοπλάτη τοῦ Πέλοποσ ἠφάνιστο ἤδη κατ’ ἐμέ, ὅτι ἐμοὶ δοκεῖν ἐκέκρυπτο ἐπὶ πολὺ κατὰ τοῦ βυθοῦ καὶ ὁμοῦ τῷ χρόνῳ προσέκαμνεν οὐχ ἥκιστα ὑπὸ τῆσ θαλάσσησ. Πέλοποσ δὲ καὶ Ταντάλου τῆσ παρ’ ἡμῖν ἐνοικήσεωσ σημεῖα ἔτι καὶ ἐσ τόδε λείπεται, Ταντάλου μὲν λίμνη τε ἀπ’ αὐτοῦ καλουμένη καὶ οὐκ ἀφανὴσ τάφοσ, Πέλοποσ δὲ ἐν Σιπύλῳ μὲν θρόνοσ ἐν κορυφῇ τοῦ ὄρουσ ἐστὶν ὑπὲρ τῆσ Πλαστήνησ μητρὸσ τὸ ἱερόν, διαβάντι δὲ Ἕρμον ποταμὸν Ἀφροδίτησ ἄγαλμα ἐν Τήμνῳ πεποιημένον ἐκ μυρσίνησ τεθηλυίασ·

ἀναθεῖναι δὲ Πέλοπα αὐτὸ παρειλήφαμεν μνήμῃ, προϊλασκόμενόν τε τὴν θεὸν καὶ γενέσθαι οἱ τὸν γάμον τῆσ Ἱπποδαμείασ αἰτούμενον. ἔστι δὲ ὁ τοῦ Διὸσ τοῦ Ὀλυμπίου βωμὸσ ἴσον μὲν μάλιστα τοῦ Πελοπίου τε καὶ τοῦ ἱεροῦ τῆσ Ἥρασ ἀπέχων, προκείμενοσ μέντοι καὶ πρὸ ἀμφοτέρων·

κατασκευασθῆναι δὲ αὐτὸν οἱ μὲν ὑπὸ Ἡρακλέουσ τοῦ Ἰδαίου λέγουσιν, οἱ δὲ ὑπὸ ἡρώων τῶν ἐπιχωρίων γενεαῖσ δύο ὕστερον τοῦ Ἡρακλέουσ. πεποίηται δὲ ἱερείων τῶν θυομένων τῷ Διὶ ἀπὸ τῆσ τέφρασ τῶν μηρῶν, καθάπερ γε καὶ ἐν Περγάμῳ· Ἀθηναῖοι καλοῦσιν ἐσχάρασ.

τοῦ βωμοῦ δὲ τοῦ ἐν Ὀλυμπίᾳ κρηπῖδοσ μὲν τῆσ πρώτησ, προθύσεωσ καλουμένησ, πόδεσ πέντε καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατόν ἐστι περίοδοσ, τοῦ δὲ ἐπὶ τῇ προθύσει περίμετροσ ἐπακτοῦ πόδεσ δύο καὶ τριάκοντα·

τὸ δὲ ὕψοσ τοῦ βωμοῦ τὸ σύμπαν ἐσ δύο καὶ εἴκοσιν ἀνήκει πόδασ. αὐτὰ μὲν δὴ τὰ ἱερεῖα ἐν μέρει τῷ κάτω, τῇ προθύσει, καθέστηκεν αὐτοῖσ θύειν· τοὺσ μηροὺσ δὲ ἀναφέροντεσ <ἐσ> τοῦ βωμοῦ τὸ ὑψηλέστατον καθαγίζουσιν ἐνταῦθα. ἀναβασμοὶ δὲ ἐσ μὲν τὴν πρόθυσιν ἀνάγουσιν ἐξ ἑκατέρασ τῆσ πλευρᾶσ λίθου πεποιημένοι·

τὸ δὲ ἀπὸ τῆσ προθύσεωσ ἐσ τὸ ἄνω τοῦ βωμοῦ τέφρασ παρέχεται <καὶ> ἀναβασμούσ. ἄχρι μὲν δὴ τῆσ προθύσεωσ ἔστιν ἀναβῆναι καὶ παρθένοισ καὶ ὡσαύτωσ γυναιξίν, ἐπειδὰν τῆσ Ὀλυμπίασ μὴ ἐξείργωνται· ἀπὸ τούτου δὲ ἐσ τὸ ἀνωτάτω τοῦ βωμοῦ μόνοισ ἔστιν ἀνδράσιν ἀνελθεῖν. θύεται δὲ τῷ Διὶ καὶ ἄνευ τῆσ πανηγύρεωσ ὑπό τε ἰδιωτῶν καὶ ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν ὑπὸ Ἠλείων. κατ’ ἔτοσ δὲ ἕκαστον φυλάξαντεσ οἱ μάντεισ τὴν ἐνάτην ἐπὶ δέκα τοῦ Ἐλαφίου μηνὸσ κομίζουσιν ἐκ τοῦ πρυτανείου τὴν τέφραν, φυράσαντεσ δὲ τῷ ὕδατι τοῦ Ἀλφειοῦ κονιῶσιν οὕτω τὸν βωμόν.

ὑπὸ δὲ ἄλλου τὴν τέφραν ὕδατοσ ποιηθῆναι πηλὸν οὐ μή ποτε ἐγγένηται· καὶ τοῦδε ἕνεκα ὁ Ἀλφειὸσ νενόμισται τῷ Ὀλυμπίῳ Διὶ ποταμῶν <δὴ> μάλιστα εἶναι φίλοσ. ἔστι δὲ καὶ ἐν Διδύμοισ τῶν Μιλησίων βωμόσ, ἐποιήθη δὲ ὑπὸ Ἡρακλέουσ τοῦ Θηβαίου, καθὰ οἱ Μιλήσιοι λέγουσιν, ἀπὸ τῶν ἱερείων τοῦ αἵματοσ· ἐσ δὲ τὰ ὕστερα τὸ αἷμα τῶν θυμάτων οὐκ ἐσ ὑπέρογκον ηὔξηκεν αὐτὸν μέγεθοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION