Pausanias, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 27

(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 27)

τούτων δὲ ἀντικρὺ τῶν κατειλεγμένων ἔστιν ἄλλα ἀναθήματα ἐπὶ στοίχου, τετραμμένα μὲν πρὸσ μεσημβρίαν, τοῦ τεμένουσ δὲ ἐγγύτατα ὃ τῷ Πέλοπι ἀνεῖται. ἐν δὲ αὐτοῖσ καὶ τὰ ἀνατεθέντα ἐστὶν ὑπὸ τοῦ Μαιναλίου Φόρμιδοσ, ὃσ ἐκ Μαινάλου διαβὰσ ἐσ Σικελίαν παρὰ Γέλωνα τὸν Δεινομένουσ καὶ ἐκείνῳ τε αὐτῷ καὶ Ιἕρωνι ὕστερον ἀδελφῷ τοῦ Γέλωνοσ ἐσ τὰσ στρατείασ ἀποδεικνύμενοσ λαμπρὰ ἔργα ἐσ τοσοῦτο προῆλθεν εὐδαιμονίασ, ὡσ ἀναθεῖναι μὲν ταῦτα ἐσ Ὀλυμπίαν, ἀναθεῖναι δὲ καὶ τῷ Ἀπόλλωνι δὲ ἄλλα ἐσ Δελφούσ. τὰ δὲ ἐσ Ὀλυμπίαν δύο τέ εἰσιν ἵπποι καὶ ἡνίοχοι δύο, ἑκατέρῳ τῶν ἵππων παρεστὼσ ἀνὴρ ἡνίοχοσ·

ὁ μὲν δὴ πρότεροσ τῶν ἵππων καὶ ὁ ἀνὴρ Διονυσίου τοῦ Ἀργείου, τὰ δεύτερα δὲ ἔργα ἐστὶν Αἰγινήτου Σίμωνοσ.

τῷ προτέρῳ δὲ τῶν ἵππων ἐπίγραμμα ἔπεστιν ἐπὶ τῇ πλευρᾷ, τὰ πρῶτα οὐ σὺν μέτρῳ· λέγει γὰρ δὴ οὕτω· Φόρμισ ἀνέθηκενἈρκὰσ Μαινάλιοσ, νῦν δὲ Συρακόσιοσ. οὗτόσ ἐστιν ὁ ἵπποσ ὅτῳ καὶ τὸ ἱππομανὲσ λόγῳ τῷ Ἠλείων ἔγκειται·

δῆλα δὲ καὶ ἄλλωσ ἐστὶν ἀνδρὸσ μάγου σοφίᾳ γενέσθαι <τὰ> συμβαίνοντα τῷ ἵππῳ. μέγεθοσ μὲν ἢ εἶδοσ ἵππων ἀποδεῖ πολλῷ, ὅσοι τῆσ Ἄλτεωσ ἐντὸσ ἑστήκασι, πρὸσ δὲ ἀποκέκοπταί τε τὴν οὐρὰν καὶ ἔστιν ἐπὶ τῷ τοιῷδε ἔτι αἰσχίων· οἱ δὲ ἵπποι οἱ ἄρσενεσ οὔτι που τοῦ ἦροσ μόνον ἀλλὰ καὶ ἀνὰ πᾶσαν ἐπ’ αὐτὸν ὀργῶσιν ἡμέραν. καὶ γὰρ ἐσθέουσιν ἐσ τὴν Ἄλτιν ἀπορρηγνύοντεσ <τὰ> δεσμὰ ἢ καὶ ἐκφεύγοντεσ τοὺσ ἄγοντασ καὶ ἐπιπηδῶσιν αὐτῷ πολλῷ δή τι ἐμμανέστερον ἢ ἐπὶ τὴν καλλίστην ἵππον ζῶσάν τε καὶ ἠθάδα ἀναβαίνεσθαι·

ἀπολισθάνουσί τε δὴ αὐτοῖσ αἱ ὁπλαὶ καὶ ὅμωσ οὐκ ἀπαγορεύουσι χρεμετίζοντέσ τε μᾶλλον καὶ ἐπιπηδῶντεσ μετὰ βιαιοτέρασ τῆσ ὁρμῆσ, πρὶν ἂν ὑπὸ μαστίγων καὶ ἀνάγκησ ἰσχυρᾶσ ἀφελκυσθῶσι· πρότερον δὲ οὐκ ἔστιν ἀπαλλαγή σφισιν οὐδεμία ἀπὸ τοῦ χαλκοῦ. καὶ ἄλλο ἐν Λυδίᾳ θεασάμενοσ οἶδα διάφορον μὲν θαῦμα ἢ κατὰ τὸν ἵππον τὸν Φόρμιδοσ, μάγων μέντοι σοφίασ οὐδὲ αὐτὸ ἀπηλλαγμένον.

ἔστι γὰρ Λυδοῖσ ἐπίκλησιν Περσικοῖσ ἱερὰ ἔν τε Ιἑροκαισαρείᾳ καλουμένῃ πόλει καὶ ἐν Ὑπαίποισ, ἐν ἑκατέρῳ δὲ τῶν ἱερῶν οἴκημά τε καὶ ἐν τῷ οἰκήματί ἐστιν ἐπὶ βωμοῦ τέφρα· χρόα δὲ οὐ κατὰ τέφραν ἐστὶν αὐτῇ τὴν ἄλλην.

ἐσελθὼν δὲ ἐσ τὸ οἴκημα ἀνὴρ μάγοσ καὶ ξύλα ἐπιφορήσασ αὐᾶ ἐπὶ τὸν βωμὸν πρῶτα μὲν τιάραν ἐπέθετο ἐπὶ τῇ κεφαλῇ, δεύτερα δὲ ἐπίκλησιν ὅτου δὴ θεῶν ἐπᾴδει βάρβαρα καὶ οὐδαμῶσ συνετὰ Ἕλλησιν·

ἐπᾴδει δὲ ἐπιλεγόμενοσ ἐκ βιβλίου· ἄνευ τε δὴ πυρὸσ ἀνάγκη πᾶσα ἁφθῆναι τὰ ξύλα καὶ περιφανῆ φλόγα ἐξ αὐτῶν ἐκλάμψαι. τάδε μὲν ἐσ τοσοῦτο ἡμῖν δεδηλώσθω·

ἔστι δὲ ἐν τοῖσ ἀναθήμασι τούτοισ καὶ αὐτὸσ ὁ Φόρμισ ἀνδρὶ ἀνθεστηκὼσ πολεμίῳ, καὶ ἐφεξῆσ ἑτέρῳ καὶ τρίτῳ γε αὖθισ μάχεται. γέγραπται δὲ ἐπὶ τούτοισ τὸν στρατιώτην μὲν τὸν μαχόμενον Φόρμιν εἶναι τὸν Μαινάλιον, τὸν δὲ ἀναθέντα Συρακόσιον Λυκόρταν· δῆλα δὲ ὡσ οὗτοσ ὁ Λυκόρτασ κατὰ φιλίαν ἀναθείη τοῦ Φόρμιδοσ. τὰ δὲ ἀναθήματα τοῦ Λυκόρτα καλεῖται Φόρμιδοσ καὶ ταῦτα ὑπὸ Ἑλλήνων. ὁ δὲ Ἑρμῆσ ὁ τὸν κριὸν φέρων ὑπὸ τῇ μασχάλῃ καὶ ἐπικείμενοσ τῇ κεφαλῇ κυνῆν καὶ χιτῶνά τε καὶ χλαμύδα ἐνδεδυκὼσ οὐ τῶν Φόρμιδοσ ἔτι ἀναθημάτων ἐστίν, ὑπὸ δὲ Ἀρκάδων <τῶν> ἐκ Φενεοῦ δέδοται τῷ θεῷ·

Ὀνάταν δὲ τὸν Αἰγινήτην, σὺν δὲ αὐτῷ Καλλιτέλην ἐργάσασθαι λέγει τὸ ἐπίγραμμα, δοκεῖν δέ μοι τοῦ Ὀνάτα μαθητὴσ ἢ παῖσ ὁ Καλλιτέλησ ἦν. οὐ πόρρω δὲ τοῦ Φενεατῶν ἀναθήματοσ ἄλλο ἐστὶν ἄγαλμα, κηρυκεῖον Ἑρμῆσ ἔχων· ἐπίγραμμα δὲ ἐπ’ αὐτῷ Γλαυκίαν ἀναθεῖναι γένοσ Ῥηγῖνον, ποιῆσαι δὲ Κάλλωνα Ἠλεῖον.

βοῶν δὲ τῶν χαλκῶν ὁ μὲν Κορκυραίων, ὁ δὲ ἀνάθημα Ἐρετριέων, τέχνη δὲ Ἐρετριέωσ ἐστὶ Φιλησίου·

καὶ ἀνθ’ ὅτου μὲν οἱ Κορκυραῖοι τόν τε ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ ἕτερον βοῦν ἐσ Δελφοὺσ ἀνέθεσαν, δηλώσει μοι τὰ ἐσ Φωκέασ τοῦ λόγου, ἐπὶ δὲ τῷ Ὀλυμπίασιν αὐτῶν ἀναθήματι συμβῆναι τοιόνδε ἤκουσα. παῖσ μικρὸσ ὑπὸ τούτῳ καθήμενοσ τῷ βοὶ̈ ἐσ τὸ κάτω νενευκὼσ ἔπαιζεν·

ἀνασχὼν δὲ ἐξαίφνησ τὴν κεφαλὴν κατεάγη τε αὐτὴν πρὸσ τὸν χαλκὸν καὶ ἐκ τοῦ τραύματοσ ἡμέραισ ὕστερον ἀπέθανεν οὐ πολλαῖσ. Ἠλεῖοι μὲν δὴ τὸν βοῦν ἅτε αἵματι ἔνοχον ἐβουλεύοντο ἐκκομίσαι τῆσ Ἄλτεωσ· ὁ δὲ σφᾶσ ὁ θεὸσ ὁ ἐν Δελφοῖσ κατὰ <χώραν ἐᾶν> τὸ ἀνάθημα καθάρσια ἔχρα ἐπ’ αὐτῷ ποιησαμένουσ, ὁπόσα Ἕλληνεσ ἐπὶ ἀκουσίῳ φόνῳ νομίζουσιν. ἔστι δὲ ὑπὸ ταῖσ ἐν τῇ Ἄλτει πλατάνοισ κατὰ μέσον μάλιστά που τὸν περίβολον τρόπαιον χαλκοῦν καὶ ἐπίγραμμα ἐπὶ τοῦ τροπαίου τῇ ἀσπίδι, Ἠλείουσ ἀπὸ Λακεδαιμονίων ἀναστῆσαι.

ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ καὶ τὸν ἄνδρα ἐπέλαβεν ἐκεῖνον ἀφεῖναι τὴν ψυχήν, ὃσ τοῦ Ἡραίου τῆσ ὀροφῆσ κατ’ ἐμὲ ἀνασκευαζομένησ ἐνταῦθα ὁμοῦ τοῖσ ὅπλοισ εὑρέθη κείμενοσ. τῶν δὲ ἐν Θρᾴκῃ Μενδαίων τὸ ἀνάθημα ἐγγύτατα ἀφίκετο ἀπατῆσαί με ὡσ ἀνδρὸσ εἰκὼν εἰή πεντάθλου·

καὶ κεῖται μὲν παρὰ τὸν Ἠλεῖον Ἀναυχίδαν, ἔχει δὲ ἁλτῆρασ ἀρχαίουσ. ἐλεγεῖον δὲ ἐπ’ αὐτὸ γεγραμμένον ἐστὶν ἐπὶ τοῦ μηροῦ· Ζηνὶ θεῶν βασιλεῖ μ’ ἀκροθίνιον ἐνθάδ’ ἔθηκανΜενδαῖοι, Σίπτην χερσὶ βιασσάμενοι.

τὸ μὲν δὴ Θρᾴκιόν τι εἶναι τεῖχοσ καὶ πόλισ ἐοίκεν, ἡ Σίπτη· Μενδαίοισ δὲ αὐτοῖσ γένοσ τε Ἑλληνικὸν καὶ ἀπὸ Ιὠνίασ ἐστίν, οἰκοῦσι δὲ ἀπὸ θαλάσσησ ἄνω τῆσ πρὸσ Αἴνῳ πόλει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION