Pausanias, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 5

(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 5)

χρόνῳ δὲ ὕστερον Ἀριστότιμοσ ὁ Δαμαρέτου τοῦ Ἐτύμονοσ τυραννίδα ἔσχεν ἐν Ἠλείᾳ, συμπαρασκευάσαντοσ αὐτῷ τὰ ἐσ τὴν ἐπίθεσιν Ἀντιγόνου τοῦ Δημητρίου βασιλεύοντοσ ἐν Μακεδονίᾳ· τὸν δὲ Ἀριστότιμον μῆνασ τυραννήσαντα ἓξ καταλύουσιν ἐπαναστάντεσ Χίλων καὶ Ἑλλάνικοσ καὶ Λάμπισ τε καὶ Κύλων, οὗτοσ δὲ καὶ αὐτοχειρίᾳ τὸν τύραννον ἀπέκτεινεν ὁ Κύλων ἐπὶ Διὸσ Σωτῆροσ βωμὸν καταφυγόντα ἱκέτην. τὰ μὲν δὴ ἐσ πόλεμον τοιαῦτα ὑπῆρχεν Ἠλείοισ, ὡσ περὶ αὐτῶν ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι ἀπαριθμῆσαι μετρίωσ·

θαυμάσαι δ’ ἄν τισ ἐν τῇ γῇ τῇ Ἠλείᾳ τήν τε βύσσον, ὅτι ἐνταῦθα μόνον, ἑτέρωθι δὲ οὐδαμοῦ τῆσ Ἑλλάδοσ φύεται, καὶ ὅτι ἐν τῇ ὑπερορίᾳ καὶ οὐκ ἐντὸσ τῆσ χώρασ αἱ ἵπποι σφίσιν ἐκύισκον ἐκ τῶν ὄνων.

καὶ τούτου μὲν κατάραν τινὰ ἐλέγετο γενέσθαι τὸ αἴτιον·

ἡ δὲ βύσσοσ ἡ ἐν τῇ Ἠλείᾳ λεπτότητοσ μὲν ἕνεκα οὐκ ἀποδεῖ τῆσ Ἑβραίων, ἔστι δὲ οὐχ ὁμοίωσ ξανθή. ἰόντι δὲ ἀπὸ τῆσ Ἠλείασ χωρίον ἐστὶν ἐπὶ θάλασσαν καθῆκον, ὃ ὀνομάζεται μὲν Σαμικόν, ἐν δεξιᾷ δὲ ὑπὲρ αὐτὸ ἥ τε Τριφυλία καλουμένη καὶ πόλισ ἐστὶν ἐν τῇ Τριφυλίᾳ Λέπρεοσ.

ἐθέλουσι μὲν δὴ οἱ Λεπρεᾶται μοῖρα εἶναι τῶν Ἀρκάδων, φαίνονται δὲ Ἠλείων κατήκοοι τὸ ἐξ ἀρχῆσ ὄντεσ· καὶ ὅσοι αὐτῶν Ὀλύμπια ἐνίκησαν, Ἠλείουσ ἐκ Λεπρέου σφᾶσ ὁ κῆρυξ ἀνεῖπε. καὶ Ἀριστοφάνησ ἐποίησεν ὡσ Λέπρεοσ εἰή πόλισμα Ἠλείων. ἔστι δὲ ὁδὸσ ἐσ Λέπρεον ἀπὸ μὲν Σαμικοῦ τὸν Ἄνιγρον ποταμὸν ἀφέντι ἐν ἀριστερᾷ, ἑτέρα δὲ ἐξ Ὀλυμπίασ, τρίτη δὲ ἐξ Ἤλιδοσ· ἡμερήσιοσ δὲ αὐτῶν ἐστιν ἡ μακροτάτη. τεθῆναι δὲ τῇ πόλει τὸ ὄνομά φασιν ἀπὸ τοῦ οἰκιστοῦ Λεπρέου τοῦ Πυργέωσ.

ἐλέγετο δὲ καὶ ὡσ πρὸσ Ἡρακλέα ἐρίσειεν ὁ Λεπρέοσ μὴ ἀποδεῖν τοῦ Ἡρακλέουσ ἐσθίων· ἐπεὶ δὲ ἑκάτεροσ βοῦν αὐτῶν ἐν ἴσῳ τῷ καιρῷ κατέσφαξε καὶ εὐτρέπισεν ἐσ τὸ δεῖπνον, καὶ ἦν ὥσπερ καὶ ὑφίστατο ὁ Λεπρέοσ φαγεῖν οὐκ ἀδυνατώτεροσ τοῦ Ἡρακλέουσ, ἐτόλμησε τὸ μετὰ τοῦτο προσκαλέσασθαι καὶ ἐσ ἀγῶνα ὅπλων αὐτόν. καὶ ἀποθανεῖν τε Λεπρέον κρατηθέντα τῇ μάχῃ καὶ ἐν τῇ Φιγαλέων ταφῆναι λέγουσιν· γε οἱ Φιγαλεῖσ ἀποφῆναι Λεπρέου μνῆμα.

ἤδη δὲ ἤκουσα θυγατρὶ τοῦ Πυργέωσ Λεπρέᾳ προσποιούντων τὸν οἰκισμόν·

οἱ δὲ τοῖσ πρῶτον οἰκήσασιν ἐν τῇ γῇ νόσον φασὶν ἐπιγενέσθαι λέπραν καὶ οὕτω τὸ ὄνομα λαβεῖν τὴν πόλιν ἐπὶ τῶν οἰκητόρων τῇ συμφορᾷ. γενέσθαι δὲ οἱ Λεπρεῖταί σφισιν ἔλεγον ἐν τῇ πόλει Λευκαίου Διὸσ ναὸν καὶ Λυκούργου τάφον τοῦ Ἀλέου καὶ ἄλλον Καύκωνοσ· τούτῳ δὲ καὶ ἐπίθημα ἄνδρα ἐπεῖναι λύραν ἔχοντα. κατὰ δὲ ἐμὲ οὔτε μνῆμα ἐπίσημον οὔτε ἱερὸν ἦν θεῶν σφισιν οὐδενὸσ πλήν γε Δήμητροσ·

πλίνθου δὲ καὶ τοῦτο ἐπεποίητο ὠμῆσ καὶ οὐδὲν παρείχετο ἄγαλμα. Λεπρεατῶν δέ ἐστιν οὐ πόρρω τῆσ πόλεωσ Ἀρήνη καλουμένη πηγή, καὶ τὸ ὄνομα ἀπὸ τῆσ Ἀφαρέωσ γυναικὸσ τεθῆναι λέγουσι τῇ πηγῇ. ἀναστρέψαντι δὲ αὖθισ ἐπὶ τὸ Σαμικὸν καὶ διοδεύοντι τὸ χωρίον, Ἄνιγροσ ποταμὸσ ἐκδίδωσιν ἐσ θάλασσαν.

τούτου τὸ ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ πολλάκισ ἀνείργουσιν οἱ ἄνεμοι βίαιοι πνέοντεσ· φοροῦντεσ γὰρ κατ’ αὐτὸν τὴν θῖνα ἐκ τοῦ πελάγουσ ἐπέχουσι τοῦ πρόσω τὸ ὕδωρ. ὁπότε οὖν ἀμφοτέρωθεν ἡ ψάμμοσ ὑπό τε τῆσ θαλάσσησ καὶ τὰ ἐντὸσ ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ διάβροχοσ γένοιτο, ἐνταῦθα καὶ ὑποζυγίοισ καὶ ἀνδρὶ ἔτι μᾶλλον εὐζώνῳ καταδῦναι κίνδυνόσ ἐστιν ἐσ αὐτήν. ὁ δὲ Ἄνιγροσ οὗτοσ ἐξ Ἀρκαδικοῦ μὲν κάτεισιν ὄρουσ Λαπίθου, παρέχεται δὲ εὐθὺσ ἀπὸ τῶν πηγῶν ὕδωρ οὐκ εὐῶδεσ, ἀλλὰ καὶ δύσοσμον δεινῶσ.

πρὶν δὲ ἢ καταδέξασθαι τὸν Ἀκίδαντα καλούμενον δῆλόσ ἐστιν οὐδὲ ἀρχὴν τρέφων ἰχθῦσ· οὐ σφᾶσ ἔτι ἐδωδίμουσ ἔχουσιν ἄνθρωποι, τὰ πρότερα, ἢν ἐντὸσ ἁλῶσι τοῦ Ἀκίδαντοσ, ἐδωδίμουσ ὄντασ.

ὅτι δὲ τῷ Ἀκίδαντι ὄνομα Ιἄρδανοσ ἦν τὸ ἀρχαῖον, αὐτὸσ μὲν οὐδαμόθεν συνεβαλόμην, ἀκούσασ δὲ ἀνδρὸσ Ἐφεσίου λέγω τὸν λόγον.

τῷ δὲ Ἀνίγρῳ τὸ ἄτοπον εἶναι τῆσ ὀσμῆσ ἀπὸ τῆσ γῆσ πείθομαι δι’ ἧσ ἄνεισι τὸ ὕδωρ, καθὰ δὴ καὶ τοῖσ ὑπὲρ Ιὠνίασ ἐστὶν ὕδασι τὸ αὐτὸ αἴτιον, ὁπόσων ἡ ἀτμὶσ ὀλέθριόσ ἐστιν ἀνθρώπῳ. Ἑλλήνων δὲ οἱ μὲν Χίρωνα, οἱ δὲ ἄλλον Κένταυρον Πυλήνορα τοξευθέντα ὑπὸ Ἡρακλέουσ καὶ φυγόντα τραυματίαν φασὶν ἐν τῷ ὕδατι ἀπολοῦσαι τούτῳ τὸ ἕλκοσ, καὶ ἀπὸ τῆσ ὕδρασ τοῦ ἰοῦ γενέσθαι δυσχερῆ τῷ Ἀνίγρῳ τὴν ὀσμήν·

οἱ δὲ ἐσ Μελάμποδα τὸν Ἀμυθάονοσ καὶ ἐσ τῶν Προίτου θυγατέρων τὰ καθάρσια ἐμβληθέντα ἐνταῦθα ἀνάγουσι τὴν αἰτίαν τοῦ ἐπὶ τῷ ποταμῷ παθήματοσ. ἔστι δὲ ἐν τῷ Σαμικῷ σπήλαιον οὐκ ἄπωθεν τοῦ ποταμοῦ, καλούμενον Ἀνιγρίδων νυμφῶν.

ὃσ δ’ ἂν ἔχων ἀλφὸν ἢ λεύκην ἐσ αὐτὸ ἐσέλθῃ, πρῶτα μὲν ταῖσ νύμφαισ εὔξασθαι καθέστηκεν αὐτῷ καὶ ὑποσχέσθαι θυσίαν ὁποίαν δή τινα, μετὰ δὲ ἀποσμήχει τὰ νοσοῦντα τοῦ σώματοσ· διανηξάμενοσ δὲ τὸν ποταμὸν ὄνειδοσ μὲν ἐκεῖνο κατέλιπεν ἐν τῷ ὕδατι αὐτοῦ, ὁ δὲ ὑγιήσ τε ἄνεισι καὶ ὁμόχρωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION