Pausanias, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 17

(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 17)

ταῦτα μὲν δὴ ἔχει κατὰ τὰ προειρημένα· τῆσ Ἥρασ δέ ἐστιν ἐν τῷ ναῷ Διόσ, τὸ δὲ Ἥρασ ἄγαλμα καθήμενόν ἐστιν ἐπὶ θρόνῳ· παρέστηκε δὲ γένειά τε ἔχων καὶ ἐπικείμενοσ κυνῆν ἐπὶ τῇ κεφαλῇ, ἔργα δέ ἐστιν ἁπλᾶ. τὰσ δὲ ἐφεξῆσ τούτων καθημένασ ἐπὶ θρόνων Ὥρασ ἐποίησεν Αἰγινήτησ Σμῖλισ. παρὰ δὲ αὐτὰσ Θέμιδοσ ἅτε μητρὸσ τῶν Ὡρῶν ἄγαλμα ἕστηκε Δορυκλείδου τέχνη, γένοσ μὲν Λακεδαιμονίου, μαθητοῦ δὲ Διποίνου καὶ Σκύλλιδοσ.

τὰσ δὲ Ἑσπερίδασ πέντε ἀριθμὸν Θεοκλῆσ ἐποίησε, Λακεδαιμόνιοσ μὲν καὶ οὗτοσ, πατρὸσ Ἡγύλου, φοιτῆσαι δὲ καὶ αὐτὸσ παρὰ Σκύλλιν καὶ Δίποινον λέγεται.

τὴν δὲ Ἀθηνᾶν κράνοσ ἐπικειμένην καὶ δόρυ καὶ ἀσπίδα ἔχουσαν Λακεδαιμονίου λέγουσιν ἔργον εἶναι Μέδοντοσ, τοῦτον δὲ ἀδελφόν τε εἶναι Δορυκλείδου καὶ παρὰ ἀνδράσι διδαχθῆναι τοῖσ αὐτοῖσ. Κόρη δὲ καὶ Δημήτηρ καὶ Ἀπόλλων καὶ Ἄρτεμισ, αἱ μὲν ἀλλήλων εἰσὶν ἀπαντικρὺ καθήμεναι, Ἀπόλλων δὲ ἐναντίοσ ἑστώσῃ τῇ Ἀρτέμιδι ἕστηκεν.

ἀνάκειται δὲ ἐνταῦθα καὶ Λητὼ Τύχη τε καὶ Διόνυσοσ καὶ ἔχουσα Νίκη πτερά· τοὺσ δὲ εἰργασμένουσ αὐτὰ οὐκ ἔχω δηλῶσαι, φαίνεται δὲ εἶναί μοι καὶ ταῦτα ἐσ τὰ μάλιστα ἀρχαῖα. τὰ μὲν δὴ κατειλεγμένα ἐστὶν ἐλέφαντοσ καὶ χρυσοῦ, χρόνῳ δὲ ὕστερον καὶ ἄλλα ἀνέθεσαν ἐσ τὸ Ἡραῖον· Ἑρμῆν λίθου, Διόνυσον δὲ φέρει νήπιον, τέχνη δέ ἐστι Πραξιτέλουσ, καὶ Ἀφροδίτη χαλκῆ Κλέωνοσ ἔργον Σικυωνίου. τούτου δὲ ὁ διδάσκαλοσ τοῦ Κλέωνοσ, ὄνομα Ἀντιφάνησ, ἐκ φοιτήσεωσ Περικλύτου, Πολυκλείτου δὲ ἦν τοῦ Ἀργείου μαθητὴσ ὁ Περίκλυτοσ.

παιδίον δὲ ἐπίχρυσον κάθηται γυμνὸν πρὸ τῆσ Ἀφροδίτησ· Βοηθὸσ δὲ ἐτόρευσεν αὐτὸ Καλχηδόνιοσ. δὲ αὐτόσε καὶ ἐκ τοῦ καλουμένου Φιλιππείου, χρυσοῦ καὶ ταῦτα καὶ ἐλέφαντοσ, Εὐρυδίκη τε ἡ <Ἀριδαίου γυνὴ καὶ Ὀλυμπιὰσ ἡ> Φιλίππου.

λάρναξ δὲ κέδρου μὲν πεποίηται, ζῴδια δὲ ἐλέφαντοσ ἐπ’ αὐτῆσ, τὰ δὲ χρυσοῦ, τὰ δὲ καὶ ἐξ αὐτῆσ ἐστιν εἰργασμένα τῆσ κέδρου·

ἐσ ταύτην τὴν λάρνακα Κύψελον τὸν Κορίνθου τυραννήσαντα ἀπέκρυψεν ἡ μήτηρ, ἡνίκα τεχθέντα ἀνευρεῖν αὐτὸν σπουδὴν ἐποιοῦντο οἱ Βακχίδαι. τῆσ μὲν δὴ σωτηρίασ ἕνεκα τοῦ Κυψέλου τὸ ἀπ’ αὐτοῦ γένοσ οἱ ὀνομαζόμενοι Κυψελίδαι τὴν λάρνακα ἐσ Ὀλυμπίαν ἀνέθεσαν, τὰσ δὲ λάρνακασ οἱ τότε ἐκάλουν Κορίνθιοι κυψέλασ· ἀπὸ τούτου δὲ καὶ ὄνομα Κύψελον τῷ παιδὶ θέσθαι λέγουσι. τῶν δὲ ἐπὶ τῇ λάρνακι ἐπιγράμματα ἔπεστι τοῖσ πλείοσι, γράμμασι τοῖσ ἀρχαίοισ γεγραμμένα·

καὶ τὰ μὲν ἐσ εὐθὺ αὐτῶν ἔχει, σχήματα δὲ ἄλλα τῶν γραμμάτων βουστροφηδὸν καλοῦσιν Ἕλληνεσ. τὸ δέ ἐστι τοιόνδε· ἀπὸ τοῦ πέρατοσ τοῦ ἔπουσ ἐπιστρέφει τῶν ἐπῶν τὸ δεύτερον ὥσπερ ἐν διαύλου δρόμῳ. γέγραπται δὲ ἐπὶ τῇ λάρνακι καὶ ἄλλωσ τὰ ἐπιγράμματα ἑλιγμοῖσ συμβαλέσθαι χαλεποῖσ. ἀρξαμένῳ δὲ ἀνασκοπεῖσθαι κάτωθεν τοσάδε ἐπὶ τῆσ λάρνακοσ ἡ πρώτη παρέχεται χώρα. Οἰνόμαοσ διώκων Πέλοπά ἐστιν ἔχοντα Ἱπποδάμειαν·

ἑκατέρῳ μὲν δὴ δύο αὐτῶν εἰσιν ἵπποι, τοῖσ δὲ τοῦ Πέλοπόσ ἐστι πεφυκότα καὶ πτερά. ἑξῆσ δὲ Ἀμφιαράου τε ἡ οἰκία πεποίηται καὶ Ἀμφίλοχον φέρει νήπιον πρεσβῦτισ ἥτισ δή· Εὐρυδίκη καὶ Δημώνασσα, καὶ Ἀλκμαίων παῖσ γυμνόσ.

Ἄσιοσ δὲ ἐν τοῖσ ἔπεσι καὶ Ἀλκμήνην ἐποίησε θυγατέρα Ἀμφιαράου καὶ Ἐριφύλησ εἶναι.

Βάτων δέ, ὃσ ἡνιοχεῖ τῷ Ἀμφιαράῳ, τάσ τε ἡνίασ τῶν ἵππων καὶ τῇ χειρὶ ἔχει τῇ ἑτέρᾳ λόγχην. Ἀμφιαράῳ δὲ ὁ μὲν τῶν ποδῶν ἐπιβέβηκεν ἤδη τοῦ ἁρ́ματοσ, τὸ ξίφοσ δὲ ἔχει γυμνὸν καὶ ἐσ τὴν Ἐριφύλην ἐστὶν ἐπεστραμμένοσ ἐξαγόμενόσ τε ὑπὸ τοῦ θυμοῦ, <ὡσ μόλισ> ἐκείνησ ἂν ἀποσχέσθαι. μετὰ δὲ τοῦ Ἀμφιαράου τὴν οἰκίαν ἔστιν ἀγὼν ὁ ἐπὶ Πελίᾳ καὶ οἱ θεώμενοι τοὺσ ἀγωνιστάσ.

πεποίηται δὲ Ἡρακλῆσ ἐν θρόνῳ καθήμενοσ καὶ ὄπισθεν γυνὴ αὐτοῦ· ταύτησ τῆσ γυναικὸσ ἐπίγραμμα μὲν ἄπεστιν ἥτισ ἐστί, Φρυγίοισ δὲ αὐλεῖ καὶ οὐχ Ἑλληνικοῖσ αὐλοῖσ. ἡνιοχοῦντεσ δὲ συνωρίδα Πῖσόσ ἐστιν ὁ Περιήρουσ καὶ Ἀστερίων Κομήτου, πλεῦσαι καὶ οὗτοσ λεγόμενοσ ἐπὶ τῆσ Ἀργοῦσ, καὶ Πολυδεύκησ τε καὶ Ἄδμητοσ, ἐπὶ δὲ αὐτοῖσ Εὔφημοσ, Ποσειδῶνόσ τε ὢν κατὰ τὸν τῶν ποιητῶν λόγον καὶ Ιἄσονι ἐσ Κόλχουσ τοῦ πλοῦ μετεσχηκώσ· οὗτοσ δὲ καὶ τῇ συνωρίδι ὁ νικῶν ἐστιν. οἱ δὲ ἀποτετολμηκότεσ πυκτεύειν Ἄδμητοσ καὶ Μόψοσ ἐστὶν ὁ Ἄμπυκοσ·

ἐν μέσῳ δὲ αὐτῶν ἀνὴρ ἑστηκὼσ ἐπαυλεῖ, καθότι καὶ ἐφ’ ἡμῶν ἐπὶ τῷ ἅλματι αὐλεῖν τῶν πεντάθλων νομίζουσιν. Ιἄσονι δὲ καὶ Πηλεῖ τὸ ἔργον τῆσ πάλησ ἐξ ἴσου καθέστηκε. πεποίηται δὲ καὶ Εὐρυβώτασ ἀφιεὶσ δίσκον, ὅστισ δὴ οὗτόσ ἐστιν ἐπὶ δίσκῳ φήμην ἔχων. οἱ δ’ ἐσ ἅμιλλαν δρόμου καθεστηκότεσ Μελανίων ἐστὶ καὶ Νεοθεὺσ καὶ Φαλαρεύσ, τέταρτοσ δὲ Ἀργεῖοσ καὶ Ἴφικλοσ πέμπτοσ· τούτῳ δὲ νικῶντι ὀρέγει τὸν στέφανον ὁ Ἄκαστοσ·

εἰή δ’ ἂν ὁ Πρωτεσιλάου πατὴρ τοῦ στρατεύσαντοσ ἐσ Ἴλιον. κεῖνται δὲ καὶ τρίποδεσ, ἆθλα δὴ τοῖσ νικῶσι, καὶ θυγατέρεσ εἰσὶν αἱ Πελίου·

τὸ δὲ ὄνομα ἐπὶ τῇ Ἀλκήστιδι γέγραπται μόνῃ. Ιὄλαοσ δέ, ὃσ ἐθελοντὴσ μετεῖχεν Ἡρακλεῖ τῶν ἔργων, ἔστιν ἵππων ἁρ́ματι ἀνῃρημένοσ νίκην. τὸ δὲ ἀπὸ τούτου ἀγὼν μὲν ὁ ἐπὶ Πελίᾳ πέπαυται, τὴν ὕδραν δέ, τὸ ἐν τῷ ποταμῷ τῇ Ἀμυμώνῃ θηρίον, Ἡρακλεῖ τοξεύοντι Ἀθηνᾶ παρέστηκεν· ἅτε δὲ τοῦ Ἡρακλέουσ ὄντοσ οὐκ ἀγνώστου τοῦ τε ἄθλου χάριν καὶ ἐπὶ τῷ σχήματι, τὸ ὄνομα οὐκ ἔστιν ἐπ’ αὐτῷ γεγραμμένον. Φινεύσ τε ὁ Θρᾷξ ἐστι, καὶ οἱ παῖδεσ οἱ Βορέου τὰσ Ἁρπυίασ ἀπ’ αὐτοῦ διώκουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION