Pausanias, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 7

(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 7)

ἀφικομένῳ δὲ ἐσ Ὀλυμπίαν ἐνταῦθα ἤδη τὸ ὕδωρ ἐστὶ τοῦ Ἀλφειοῦ πλήθει τε πολὺ ἰδόντι καὶ ἥδιστον, ἅτε ποταμῶν καὶ ἄλλων καὶ λόγου μάλιστα ἀξίων ἑπτὰ ἐσ αὐτὸν ῥεόντων. διὰ Μεγάλησ μέν γε πόλεωσ Ἑλισσὼν ἐρχόμενοσ ἐκδίδωσιν ἐσ τὸν Ἀλφειόν, Βρενθεάτησ δὲ ἐκ τῆσ Μεγαλοπολιτῶν γῆσ, παρὰ δὲ Γόρτυναν ἔνθα ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ, παρὰ δὴ ταῦτα Γορτύνιοσ ῥέων, ἐκ <δὲ> Μελαινεῶν Βουφάγοσ τῆσ Μεγαλοπολίτιδοσ μεταξὺ καὶ Ἡραιίτιδοσ χώρασ, ἐκ δὲ τῆσ Κλειτορίων Λάδων, ἐκ δὲ Ἐρυμάνθου τοῦ ὄρουσ ὁμώνυμοσ τῷ ὄρει. οὗτοι μὲν ἐξ Ἀρκαδίασ κατίασιν ἐσ τὸν Ἀλφειόν, Κλάδεοσ δὲ ἐρχόμενοσ ἐκ τῆσ Ἠλείασ συμμίσγει οἱ τὸ ῥεῦμα· αὐτῷ δὲ ἐν τῇ Ἀρκάδων τῷ Ἀλφειῷ καὶ οὐχὶ ἐκ τῆσ Ἠλείασ εἰσὶν αἱ πηγαί. λέγεται δὲ καὶ ἄλλα τοιάδε ἐσ τὸν Ἀλφειόν, ὡσ ἀνὴρ εἰή θηρευτήσ, ἐρασθῆναι δὲ αὐτὸν Ἀρεθούσησ, κυνηγετεῖν δὲ καὶ ταύτην.

καὶ Ἀρέθουσαν μὲν οὐκ ἀρεσκομένην γήμασθαι περαιωθῆναί φασιν ἐσ νῆσον τὴν κατὰ Συρακούσασ, καλουμένην δὲ Ὀρτυγίαν, καὶ ἐνταῦθα ἐξ ἀνθρώπου γενέσθαι πηγήν· συμβῆναι δὲ ὑπὸ τοῦ ἔρωτοσ καὶ Ἀλφειῷ τὴν ἀλλαγὴν ἐσ τὸν ποταμόν.

ταῦτα μὲν λόγου τοῦ ἐσ Ἀλφειὸν ἐσ τὴν Ὀρτυγίαν ·

τὸ δὲ διὰ τῆσ θαλάσσησ ἰόντα ἐνταῦθα ἀνακοινοῦσθαι τὸ ὕδωρ πρὸσ τὴν πηγὴν οὐκ ἔστιν ὅπωσ ἀπιστήσω, τὸν θεὸν ἐπιστάμενοσ τὸν ἐν Δελφοῖσ ὁμολογοῦντά σφισιν, ὃσ Ἀρχίαν τὸν Κορίνθιον ἐσ τὸν Συρακουσῶν ἀποστέλλων οἰκισμὸν καὶ τάδε εἶπε τὰ ἔπη· Ὀρτυγίη τισ κεῖται ἐν ἠεροειδέι πόντῳ,Θρινακίησ καθύπερθεν, ἵν’ Ἀλφειοῦ στόμα βλύζει. μισγόμενον πηγαῖσιν ἐυρρείτησ Ἀρεθούσησ. κατὰ τοῦτο οὖν, ὅτι τῇ Ἀρεθούσῃ τοῦ Ἀλφειοῦ τὸ ὕδωρ μίσγεται, καὶ τοῦ ἔρωτοσ τὴν φήμην τῷ ποταμῷ πείθομαι γενέσθαι. ὅσοι δὲ Ἑλλήνων ἢ Αἰγυπτίων ἐσ Αἰθιοπίαν <τὴν> ὑπὲρ Συήνησ καὶ ἐσ Μερόην Αἰθιόπων πόλιν ἀναβεβήκασι, λέγουσιν οὗτοι τὸν Νεῖλον, ἐσιόντα ἐσ λίμνην καὶ δι’ αὐτῆσ διεξιόντα ὥσπερ ἐκ χέρσου, μετὰ τοῦτο ἤδη δι’ Αἰθιοπίασ τῆσ κάτω καὶ ἐσ Αἴγυπτον ῥεύσαντα ἐπὶ Φάρον καὶ τὴν ταύτῃ θάλασσαν κατέρχεσθαι.

ἐν δὲ τῇ γῇ ποταμὸν τῇ Ἑβραίων Ιἄρδανον καὶ αὐτὸσ οἶδα λίμνην Τιβεριάδα ὀνομαζομένην διοδεύοντα, ἐσ δὲ λίμνην ἑτέραν καλουμένην θάλασσαν Νεκράν, ἐσ ταύτην ἐσιόντα καὶ ὑπὸ τῆσ λίμνησ αὐτὸν ἀναλούμενον. ἡ δὲ θάλασσα ἡ Νεκρὰ πάσχει παντὶ ὕδατι ἄλλῳ τὰ ἐναντία·

ἐν ᾗ γε τὰ μὲν ζῶντα πέφυκεν οὐ νηχόμενα ἐποχεῖσθαι, τὰ δὲ θνήσκοντα ἐσ βυθὸν χωρεῖν. ταύτῃ ἄκαρποσ καὶ ἰχθύων ἡ λίμνη· ἅτε ἀπὸ τοῦ φανερωτάτου κινδύνου ἐπὶ τὸ ὕδωρ ἀναφεύγουσιν ὀπίσω τὸ οἰκεῖον.

τῷ δὲ Ἀλφειῷ τὸ αὐτὸ πάσχει καὶ ὕδωρ ἄλλο ἐν Ιὠνίᾳ· τούτου δὲ τοῦ ὕδατοσ πηγὴ μέν ἐστιν ἐν Μυκάλῃ τῷ ὄρει, διεξελθὸν δὲ θάλασσαν τὴν μεταξὺ ἄνεισιν αὖθισ κατὰ Βραγχίδασ πρὸσ λιμένι ὀνομαζομένῳ Πανόρμῳ. ταῦτα μὲν δὴ ἔχει τρόπον τὸν εἰρημένον·

ἐσ δὲ τὸν ἀγῶνα τὸν Ὀλυμπικὸν λέγουσιν Ἠλείων οἱ τὰ ἀρχαιότατα μνημονεύοντεσ Κρόνον τὴν ἐν οὐρανῷ σχεῖν βασιλείαν πρῶτον καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ ποιηθῆναι Κρόνῳ ναὸν ὑπὸ τῶν τότε ἀνθρώπων, οἳ ὠνομάζοντο χρυσοῦν γένοσ· Διὸσ δὲ τεχθέντοσ ἐπιτρέψαι Ῥέαν τοῦ παιδὸσ τὴν φρουρὰν τοῖσ Ἰδαίοισ Δακτύλοισ, καλουμένοισ δὲ τοῖσ αὐτοῖσ τούτοισ καὶ Κούρησιν· ἀφικέσθαι δὲ αὐτοὺσ ἐξ Ἴδησ τῆσ Κρητικῆσ, πρὸσ Ἡρακλέα καὶ Παιωναῖον καὶ Ἐπιμήδην καὶ Ιἄσιόν τε καὶ Ἴδαν· τὸν δὲ Ἡρακλέα παίζοντα ‐ εἶναι γὰρ δὴ αὐτὸν πρεσβύτατον ἡλικίᾳ ‐ συμβαλεῖν τοὺσ ἀδελφοὺσ ἐσ ἅμιλλαν δρόμου καὶ τὸν νικήσαντα ἐξ αὐτῶν κλάδῳ στεφανῶσαι κοτίνου·

παρεῖναι δὲ αὐτοῖσ πολὺν δή τι οὕτω τὸν κότινον ὡσ τὰ χλωρὰ ἔτι τῶν φύλλων ὑπεστρῶσθαι σφᾶσ καθεύδοντασ. κομισθῆναι δὲ ἐκ τῆσ Ὑπερβορέων γῆσ τὸν κότινόν φασιν ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέουσ ἐσ Ἕλληνασ, εἶναι δὲ ἀνθρώπουσ οἳ ὑπὲρ τὸν ἄνεμον οἰκοῦσι τὸν Βορέαν. πρῶτοσ μὲν ἐν ὕμνῳ τῷ ἐσ Ἀχαιίαν ἐποίησεν Ὠλὴν Λύκιοσ ἀφικέσθαι τὴν Ἀχαιίαν ἐσ Δῆλον ἐκ τῶν Ὑπερβορέων τούτων·

ἐσ Ὦπιν καὶ Ἑκαέργην ᾖσεν, ὡσ ἐκ τῶν Ὑπερβορέων καὶ αὗται πρότερον ἔτι τῆσ Ἀχαιίασ ἀφίκοντο καὶ ἐσ Δῆλον·

Ἀριστέασ <δὲ> γὰρ ὁ Προκοννήσιοσ ‐ μνήμην <γὰρ> ἐποιήσατο Ὑπερβορέων καὶ οὗτοσ ‐ τάχα τι καὶ πλέον περὶ αὐτῶν πεπυσμένοσ <ἂν> εἰή παρὰ Ἰσσηδόνων, ἐσ οὓσ ἀφικέσθαι φησὶν ἐν τοῖσ ἔπεσιν.

Ἡρακλεῖ οὖν πρόσεστι τῷ Ἰδαίῳ δόξα τὸν τότε ἀγῶνα διαθεῖναι πρώτῳ καὶ Ὀλύμπια ὄνομα θέσθαι· διὰ πέμπτου οὖν ἔτουσ αὐτὸν κατεστήσατο ἄγεσθαι, ὅτι αὐτόσ τε καὶ οἱ ἀδελφοὶ πέντε ἦσαν ἀριθμόν. Δία δὴ οἱ μὲν ἐνταῦθα παλαῖσαι καὶ αὐτῷ Κρόνῳ περὶ τῆσ ἀρχῆσ, οἱ δὲ ἐπὶ κατειργασμένῳ ἀγωνοθετῆσαί φασιν αὐτόν·

νικῆσαι δὲ ἄλλοι τε λέγονται καὶ ὅτι Ἀπόλλων παραδράμοι μὲν ἐρίζοντα Ἑρμῆν, κρατήσαι δὲ Ἄρεωσ πυγμῇ. τούτου δὲ ἕνεκα καὶ τὸ αὔλημα τὸ Πυθικόν φασι τῷ πηδήματι ἐπεισαχθῆναι τῶν πεντάθλων, ὡσ τὸ μὲν ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ τὸ αὔλημα ὄν, τὸν Ἀπόλλωνα δὲ ἀνῃρημένον Ὀλυμπικὰσ νίκασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION